Έπρεπε οι εις... «άκης» του ΣΥΡΙΖΑ να κρεμάσουν στα μανταλάκια μια καταξιωμένη επιστήμονα, τη βουλευτή Αθηνά Λινού, προκειμένου να εκδηλωθεί (με χρονοκαθυστέρηση) η συντροφική αλληλεγγύη ενός μέρους του «ηθικού πλεονεκτήματος».
Προφανώς συμφωνούμε με την Όλγα Γεροβασίλη ότι «καταργήθηκε το τεκμήριο της αθωότητας» της κυρίας Λινού, αλλά μήπως η ίδια και η συντριπτική πλειονότητα των συντρόφων της δεν το κατήργησαν όταν η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ παραβίαζε το τεκμήριο της αθωότητας για τα δέκα πολιτικά πρόσωπα στη σκευωρία της Novartis;
Οι ίδιοι που καταγγέλλουν τον Στέφανο Κασσελάκη ότι παραβίασε το τεκμήριο της αθωότητας για την κυρία Λινού δεν ήταν που έκαναν τους «κινέζους» στην ενοχοποίηση και στη κατά συρροή δολοφονία χαρακτήρων των πολιτικών αντιπάλων τους;
Μέχρι και πρόσφατα στην υπόθεση των νόμιμων παρακολουθήσεων, εμμέσως ή αμέσως συμμετείχαν στις επιθέσεις κατά των δικαστών γιατί δεν υιοθέτησαν το δικό τους «πόρισμα» προεπιλεγμένων «ενόχων».
Δεν χρειάζεται να το... «κουράζουμε»: είναι αυταπόδεικτο ότι οι διαφορές μεταξύ των «φυλών» στον ΣΥΡΙΖΑ δεν αφορούν τα θεμελιώδη δημοκρατικά δικαιώματα, αλλά ποιος θα πάρει –κατά δήλωση πατρός Κασσελάκη– το «μαγαζί».
Κανένας δεν είναι αθώος μετά την εμπειρία της συμμετοχής στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.
Αλλωστε δεν πέρασε καιρός από τότε που ήταν οι εαυτοί τους.