Τα αποτελέσματα στη Θουριγγία και στη Σαξονία επιβεβαίωσαν το τέλος των ψευδαισθήσεων: το Τείχος του Βερολίνου, 35 χρόνια από την πτώση του, υψώνεται πάλι! Σαν να μην έπεσε ποτέ και σαν η Λαϊκή Δημοκρατία της Γερμανίας να δίνει ραντεβού με την ιστορία στο Σημείο Ελέγχου Τσάρλι.
Αναμενόμενη εν πολλοίς η νίκη του εθνικοσοσιαλιστικού AfD, αλλά και η επανεμφάνιση των κομμουνιστών της Συμμαχίας Σάρα Βάγκενκνεχτ, που είδαν τα ποσοστά τους να αυξάνονται. Δύο στοιχεία χαρακτηρίζουν αυτά τα κόμματα: η βαθιά δυσαρέσκεια για τη Δύση και η συμπάθεια στη Ρωσία του Πούτιν. Επιπλέον, οι ακροδεξιοί και οι πρωτοεμφανιζόμενοι κομμουνιστές στρέφονται κατά των μεταναστών με τα ίδια επιχειρήματα ζητώντας περισσότερους πόρους για τους φτωχούς Γερμανούς. Προφανώς αντιμεταναστευτική η ψήφος σ’ αυτά τα δύο κρατίδια, αλλά και δηλωτική της πεποίθησης των πολιτών σ’ αυτές τις περιοχές ότι δεν υπήρξε ενοποίηση της Γερμανίας, αλλά προσάρτηση της Ανατολικής από τη Δυτική! Η «νοσταλγία» για τη ζωή πίσω από το Τείχος –όπως κατέδειξε το εκλογικό αποτέλεσμα αποκτά οπαδούς και μεταξύ όσων παραδοσιακά ψήφιζαν αντικομμουνιστικά– γοητεύει τα άκρα. Αραγε, έχει χρόνο ο κεντροδεξιός συνασπισμός CDU-CSU να ανακόψει τη δυναμική των άκρων στις επικείμενες εκλογές στο Βρανδεμβούργο;
