Η χειραψία του Τούρκου προέδρου με τον Αιγύπτιο ομόλογό του ανέσυρε από τη μνήμη τον χαρακτηρισμό που είχε κάνει ο πρώτος για τον δεύτερο: «Ο Σίσι είναι τύραννος». Προφανώς ο πόλεμος στη Γάζα διευκόλυνε τη διπλωματική σύγκλιση μεταξύ Αιγύπτου και Τουρκίας. Επειδή, όμως, στην Ελλάδα τα πολιτικά κόμματα αντιδρούν στις γεωπολιτικές εξελίξεις με το βλέμμα στραμμένο στο εσωτερικό –ενίοτε χρησιμοποιώντας το ΥΠΕΞ ως πεδίο βολής– σχολιάζοντας τις δηλώσεις Τούρκων αξιωματούχων, αυτοί συνάπτουν διπλωματικές σχέσεις με τους ιστορικούς εχθρούς τους: πρώτα τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, μετά η Σαουδική Αραβία και τώρα η Αίγυπτος.
Σημειώστε ότι Ερντογάν και Σίσι συμφώνησαν να εξάγουν υγροποιημένο αέριο από την Αλεξάνδρεια στη Μερσίνη για να καταστήσουν την Τουρκία ενεργειακό κόμβο στην Ευρώπη. Προσθέστε την επίσημη υποψηφιότητα της Τουρκίας για την ένταξη στους Brics καθώς και ότι οι δύο πρόεδροι είναι συνομιλητές του Πούτιν και βγάλτε συμπέρασμα. Συνεπώς δεν πρόκειται για απλή «χειραψία» επανασύσφιγξης των διπλωματικών σχέσεων μεταξύ των δύο χωρών, αλλά για μια στρατηγική συνεργασία Σίσι και Ερντογάν, που σπάει τα τελευταία ταμπού που κληροδότησε η Αραβική Ανοιξη. Κι ενώ συμβαίνουν αυτά, εμείς συζητάμε αν κάνουμε σωστά που υποστηρίζουμε το Ισραήλ και στηρίζουμε την Ουκρανία.
