Τα πρόσφατα γεγονότα οπαδικής βίας δίνουν την αίσθηση σε πολλές περιπτώσεις ότι η κοινή νοημοσύνη είναι απούσα, εν αντιθέσει με την Τεχνητή Νοημοσύνη που είναι δυναμικά παρούσα. Παρόντες οι κίνδυνοι τόσο από την απουσία νοημοσύνης όσο και από την παρουσία Τεχνητής Νοημοσύνης. Και στις δύο περιπτώσεις η δημοκρατία είναι θεατής των εξελίξεων και σε πολλές περιπτώσεις υποταγμένη στα συμφέροντα των κολοσσών της τεχνολογίας. Αυτά που πρόσφατα με νόμο επιχειρεί η Ευρώπη να διαχειριστεί προκειμένου να περιορίσει τους κινδύνους που δημιουργεί η Τεχνητή Νοημοσύνη.
Ωστόσο η Τεχνητή Νοημοσύνη είναι μια πραγματικότητα, στην ουσία μια άσκηση ισορροπίας των ορίων μεταξύ της δημοκρατίας, της ηθικής και της τεχνολογίας, που αναπόφευκτα η παραβίασή τους θα επιφέρει πολιτικές συνέπειες. Κάποια πράγματα όμως δεν πρέπει να είναι διαπραγματεύσιμα, δεν πρέπει να υπόκεινται σε επιχειρηματικές ίντριγκες ή γεωπολιτικά παιχνίδια. Η δημοκρατία και τα ανθρώπινα δικαιώματα, οι αρχές και οι αξίες της είναι ένα από αυτά τα πράγματα, τόσο σε εθνικό όσο και σε παγκόσμιο επίπεδο. Εάν τώρα παραμείνουμε απαθείς θεατές ή ενεργοί «κλικαδόροι» των ανέσεων και της ευκολίας που μας παρέχει ο υπολογιστής, δηλαδή αν δεν διεκδικήσουμε εγκαίρως και αποφασιστικά τη διασφάλιση της υπόστασής μας, το μέλλον της Τεχνητής Νοημοσύνης θα είναι προνόμιο της Silicon Valley και όχι κατάκτηση του ανθρώπου.
