Ο Ζαν-Πολ Σαρτρ έθεσε το ζήτημα πολύ πριν αυτό αρχίσει να προβληματίζει κυβερνήσεις και ποδοσφαιρικούς παράγοντες: «Σ’ έναν ποδοσφαιρικό αγώνα, τα πάντα περιπλέκονται από την παρουσία της αντίπαλης ομάδας». Εννοείται, ασφαλώς, εντός των γηπέδων μεταξύ των ποδοσφαιριστών, των διαιτητών και εσχάτως των VARιστών. Και περιπλέκονται περισσότερο όταν πέραν της παρουσίας της αντίπαλης ομάδας, υπεισέρχονται και άλλοι παράγοντες, με προεξάρχοντες τους παράγοντες και των... κύκλων τους. Και στην περίπτωση των «κύκλων», που είναι επάλληλοι και περικλείουν εκτός των παραγόντων και όλο τον... καλό κόσμο, ισχύει το από τον Ευγένιο Ιονέσκο λεχθέν: «Χαϊδέψτε έναν κύκλο και θα γίνει φαύλος».
Το πρόβλημα στην Ελλάδα, όχι μόνο εντός των αγωνιστικών χώρων και των εξεδρών, είναι ότι δεν υπάρχει ένας φαύλος κύκλος, αλλά πολλοί φαύλοι κύκλοι που κυκλώνουν και ενίοτε περικυκλώνουν τις κυβερνήσεις. Και όπως έχει δείξει η ζωή, δεν χρειάζεται ο τετραγωνισμός των κύκλων με την τετραγωνίζουσα, ούτε η έλικα του Αρχιμήδη για να βρεθεί λύση στο πρόβλημα. Το χρονικό περιθώριο που στην ουσία δόθηκε από την κυβέρνηση στους παράγοντες του επαγγελματικού ποδοσφαίρου, πρέπει να αξιοποιηθεί από όλα τα εμπλεκόμενα μέρη, κυρίως όμως από τους ιδιοκτήτες των ποδοσφαιρικών ανωνύμων εταιρειών, που σε τελευταία ανάλυση έχουν μια ευκαιρία ακόμα να συμμετάσχουν σε μια προσπάθεια, που, εφόσον καταλήξει, θα αποβεί συμφέρουσα για τους ίδιους.