Ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν άργησε μερικά χρόνια, αλλά τελικά ήρθε προγραμματισμένα και δεν ήταν νύχτα: Ηταν μέρα μεσημέρι.
Προφανώς οι σχέσεις των δύο χωρών έχουν βελτιωθεί και αυτό δεν οφείλεται στον «καλό Θεό» της Ελλάδας, αλλά κυρίως στη σοβαρότητα και την ψυχραιμία με την οποία αντιμετώπισε ο Κυριάκος Μητσοτάκης την επιθετική ρητορική του Τούρκου προέδρου.
Και πράγματι είναι προς όφελος των δύο πλευρών να βλέπουν το ποτήρι μισογεμάτο, όπως είπε ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, αλλά στην προκειμένη περίπτωση χρειάζεται... να υπάρχει ποτήρι. Και ότι υπάρχει ποτήρι, ανεξάρτητα από την οπτική γωνία που το παρατηρεί κανείς, οφείλεται στην επιμονή του Ελληνα πρωθυπουργού να υπερβεί την «κουλτούρα του φόβου», στεκόμενος απέναντι στις υπερβολές της άλλης πλευράς ως ηγέτης μιας ισχυρής χώρας που δεν παζαρεύει τα εθνικά συμφέροντα.
Η κοινή διακήρυξη φιλίας μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας επιβεβαιώνει την ορθότητα αυτής της πολιτικής και δικαιώνει τη στρατηγική αποδραματοποίησης στις σχέσεις των δύο χωρών.
Το γεγονός ότι αυτή τη φορά η επίσκεψη δεν εξελίχθηκε σε φιάσκο, όπως πριν από έξι χρόνια με πρωθυπουργό τον Αλέξη Τσίπρα και Πρόεδρο Δημοκρατίας τον Προκόπη Παυλόπουλο, αφήνει θετικές εντυπώσεις για τη συνέχεια.
Το χειροκρότημα του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν στην εκτός προγράμματος απάντηση του Κυριάκου Μητσοτάκη, όταν εκείνος αναφέρθηκε σε «τουρκική μειονότητα» στη Δυτική Θράκη, προδιαγράφει μια νέα σελίδα στις ελληνοτουρκικές σχέσεις.
