Το ΚΚΕ για άλλη μια φορά αποδεικνύει ότι ζει σε έναν δικό του φανταστικό κόσμο, όπου όλα όσα κάνει η κυβέρνηση είναι «αντεργατικά» και «μνημονιακά», ακόμα και όταν η πραγματικότητα αποδεικνύει το αντίθετο. Οι πολίτες βλέπουν αυξήσεις σε μισθούς, βελτίωση των συλλογικών συμβάσεων και μέτρα στήριξης για τους πιο αδύναμους, ενώ το κόμμα επιμένει σε θεωρίες συνωμοσίας και ιστορικούς παραλληλισμούς που μοιάζουν με παλαιολιθικά σενάρια.
Η επίμονη κατηγορία ότι οι συμφωνίες με ΓΣΕΕ και κοινωνικούς εταίρους «γίνονται στο σκοτάδι» ακούγεται περισσότερο σαν σενάριο κινηματογραφικής ταινίας παρά ως τεκμηριωμένη κριτική. Το ΚΚΕ φαίνεται να αγνοεί ότι οι διαδικασίες διαβούλευσης έχουν εξελιχθεί και πλέον συνδέονται άμεσα με την οικονομική ανάπτυξη και τη βελτίωση των εργασιακών συνθηκών, όχι με την «ομηρία των επιχειρηματικών ενώσεων», όπως ισχυρίζεται.
Η εμμονή τους στα μνημονιακά μέτρα και στις «κακές κυβερνήσεις» ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΣΥΡΙΖΑ δείχνει ότι το κόμμα δεν προσαρμόζεται ποτέ στις ανάγκες της σύγχρονης αγοράς εργασίας. Αντί να αναγνωρίσει τη βελτίωση του κατώτατου μισθού, την προστασία των εργαζομένων και την τήρηση της συλλογικής διαπραγμάτευσης, το ΚΚΕ επιλέγει να πλέκει σενάρια καταστροφολογίας και να ξεχνά ότι η εποχή των μονολιθικών ιδεολογιών έχει περάσει προ πολλού.
Τελικά, η προσκόλληση του ΚΚΕ σε μια συνεχή καταγγελτική ρητορική δεν προσφέρει τίποτα στους εργαζόμενους. Οι πολίτες χρειάζονται λύσεις, μέτρα ενίσχυσης του εισοδήματος και προστασία των δικαιωμάτων τους στον 21ο αιώνα – όχι παραληρηματικά κείμενα που μιλούν για «13ωρες και μισθούς πείνας» χωρίς να αναγνωρίζουν τα επιτεύγματα που ήδη εφαρμόζονται. Το ΚΚΕ συνεχίζει να ζει στο παρελθόν, ενώ η χώρα κινείται μπροστά.
