ΣΠΥΡΟΣ ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ
Η διεύρυνση, την οποία ξεκίνησε εδώ και δεκαετίες το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας προς το Κέντρο, από την περίοδο του Κώστα Καραμανλή μέχρι τον Κυριάκο Μητσοτάκη, απέδωσε καρπούς στις εθνικές εκλογές του 2023. Το 41-17 θα μείνει στην ιστορία ως η μεγαλύτερη νίκη της Κεντροδεξιάς απέναντι στην Κεντροαριστερά στη μεταπολίτευση. Το αποτέλεσμα αυτό ίσως σηματοδοτεί το τέλος των κομμάτων της μεταπολίτευσης όπως τα γνωρίζουμε και την αρχή μιας νέας περιόδου στον τόπο μας, με κυρίαρχο κόμμα τη Νέα Δημοκρατία, η οποία απλώνεται πλέον από τις παρυφές της Κεντροαριστεράς και φτάνει μέχρι τη βαθιά Δεξιά. Τι απομένει για τους υπόλοιπους; Εάν εξαιρέσουμε το ΚΚΕ απομένουν η άκρα Αριστερά και η άκρα Δεξιά που συναντώνται από την... πίσω πλευρά.
Η διαχωριστική γραμμή «Αριστερά - Δεξιά» έχει ξεθωριάσει. Οι πολίτες δεν ενδιαφέρονται πλέον για θεωρίες του παρελθόντος και για μάχες μιας ξεπερασμένης εποχής. Eνα ίχνος έχει απομείνει στη χώρα μας και αυτό προέρχεται από πολιτικές δυνάμεις που δεν μπορούν να προσαρμοστούν στη νέα πραγματικότητα.
Τιμωρία από την κοινωνία
Η πανωλεθρία του ΣΥΡΙΖΑ ήταν ένα μήνυμα της κοινωνίας. Ηταν η τιμωρία για τη συμφωνία των Πρεσπών, η τιμωρία που οι Σκοπιανοί εξαιτίας τους ομιλούν τη «μακεδονική» γλώσσα και είναι «Μακεδόνες», η τιμωρία του η «θάλασσα δεν έχει σύνορα», η τιμωρία που γέμισαν με ενοχικά σύνδρομα μια ολόκληρη κοινωνία για το εθνικό μας σύμβολο, τη θρησκεία μας και το πρότυπο της οικογένειας. Αυτοί οι ίδιοι, οι λεγόμενοι «αριστεροί», λειτούργησαν ως εκκολαπτήριο των ακροδεξιών και των ακροαριστερών τάσεων στη χώρα μας.
Οι ψηφοφόροι πλέον δεν δίνουν λευκή επιταγή στον κάθε «περαστικό», ακόμα και αν αυτός έχει περπατήσει στην 5η Λεωφόρο της Νέας Υόρκης, ακόμα και αν –από την άλλη πλευρά του πετάλου, κατά τη θεωρία των δύο άκρων– πουλά με έκπτωση κηραλοιφές που απαλύνουν τον πόνο των αρθρώσεων ή, εκμεταλλευόμενος την πίστη αυτών που βρέθηκαν στο περιθώριο της κοινωνίας, τους παρουσιάζει τις επιστολές του Ιησού... Οι πολίτες έχουν αποφασίσει ότι στις σημερινές συνθήκες, όπου οι ασταθείς μεταβλητές στην οικονομία αναμειγνύονται με τη διεθνή και περιφερειακή γεωπολιτική συγκυρία, δεν είναι δυνατόν να γίνονται πειράματα.
Οι Σπαρτιάτες είναι εκτός ευρωεκλογών και η μάχη για τις «ορφανές» ψήφους έχει ήδη ξεκινήσει... Ο Βασίλης Κασσελάκης, ξάδερφος του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ με τον οποίο κατέρχεται ως υποψήφιος ευρωβουλευτής στις κάλπες της 9ης Ιουνίου, είπε απαντώντας σε σχετική ερώτηση: «Το τι ψηφίζει ο καθένας, η ψήφος είναι μια έκφραση ελευθερίας και αυτόνομης σκέψης, οπότε το τι ψηφίζει ο καθένας, καλά κάνει, ευπρόσδεκτες είναι». Από την πλευρά του, ο Στέφανος Κασσελάκης απάντησε «όχι, δεν τις θέλουμε τις ψήφους αυτές» και έβαλε τον ξάδερφο να ανακαλέσει... Ολη αυτή η... αριστερή, πολιτική «πανδαισία» του ΣΥΡΙΖΑ συμπληρώνεται από τον πρόεδρο του κόμματος της Κουμουνδούρου, ο οποίος δεν γνώριζε τη δημόσια δαπάνη για την Υγεία, την κατέβασε στο 5% του ΑΕΠ και όταν τον ενημέρωσαν τι ισχύει, το... γύρισε και είπε πως εννοούσε 5+5%! Κάπως έτσι παίζαμε την κολοκυθιά στα χωριά μας και στο τέλος... έκανε η μάνα.
Παράλληλα, η Ζωή Κωνσταντοπούλου ως... βέρα «αριστερή» δεν θέλει να έχει καμία σχέση με ακροδεξιά μορφώματα, όπως λέει. Ομως τον Μάρτιο του 2015, ως πρόεδρος της Βουλής, είχε θέσει ζήτημα μη νόμιμης λειτουργίας του Κοινοβουλίου λόγω της απουσίας των προφυλακισμένων βουλευτών της Χρυσής Αυγής. Λίγες εβδομάδες μετά, τον Μάιο του 2015, αρνήθηκε να συζητηθεί και να καταδικαστεί περιστατικό επίθεσης του τότε βουλευτή της Χρυσής Αυγής Γιάννη Λαγού κατά της Λιάνας Κανέλλη στους διαδρόμους της Βουλής, επειδή ήταν μάρτυρας κατηγορίας στη δίκη της ναζιστικής οργάνωσης.
Τραγελαφική κατάσταση
Η κατάσταση, όπως έχει διαμορφωθεί, είναι τραγελαφική. Από τη μία οι ακροδεξιοί καθυβρίζονται χυδαία μέσα στην Ολομέλεια της Βουλής και παίζουν ξύλο στο περιστύλιο. Πλακώνονται μεταξύ τους και παράλληλα ζητούν την ψήφο μας... Το κερασάκι στην τούρτα ήρθε από τον πρόεδρο των Σπαρτιατών Βασίλη Στίγκα, ο οποίος έσπευσε να ευχαριστήσει τον Στέφανο Κασσελάκη και ολάκερο τον ΣΥΡΙΖΑ που δεν κατέθεσαν υπόμνημα εναντίον του κόμματός του, το οποίο αποκλείστηκε από τις ευρωεκλογές με απόφαση του Αρείου Πάγκου...
Αντί επιλόγου: «Οι υποστηρικτές της θεωρίας των δύο άκρων λένε πως η ακροαριστερά και η ακροδεξιά έχουν κοινά σημεία την τάση τους να βαρύνουν τον αυταρχισμό, τον κρατισμό ή τον ολοκληρωτισμό, ενώ περιφρονούν τις κοινοβουλευτικές διαδικασίες και περιορίζουν την ελευθερία του λόγου στην ελευθερία του δικού τους λόγου. Η θεωρία ισχυρίζεται ότι σε κάποιες περιπτώσεις μοιράζονται και τον αντισημιτισμό, αν και με διαφορετικά επιχειρήματα. Για αυτό οι πολίτες λένε “όχι στα πειράματα”»...
