Από τη δρακογενιά με αρχηγό τον Τσίπρα στον στενό επί πολλά χρόνια συνεργάτη του Αλέξη, Νίκο Παππά, στην Έφη Αχτσιόγλου, που, μάλλον, όλα τα στρογγυλεύει και τίποτα δεν λέει, στον μαρξιστή Ευκλείδη Τσακαλώτο, στον (παλαιο)πασόκο Στέφανο Τζουμάκα και τώρα στον πρώην υπάλληλο της Goldman Sachs. Τι άλλο να ζητήσουν οι εναπομείναντες οπαδοί του ΣΥΡΙΖΑ ή τι άλλο πρέπει να ζήσουν για να μην κουνήσουν κι αυτοί μαντίλι στο αποκαλούμενο κόμμα της Αριστεράς;
Από χθες ο ΣΥΡΙΖΑ μετράει πέντε υποψηφίους για την καρέκλα του Τσίπρα. Ο τελευταίος –μέχρι τον επόμενο– ακούει στο ονοματεπώνυμο Στέφανος Κασσελάκης και... έχει κάτι να μας πει. Ο νέος υποψήφιος, με μία ανάρτηση χθες στα social media, που ξεχείλιζε από λαϊκισμό, ανακοίνωσε πως θέλει κι αυτός να γίνει αρχηγός.
Έτσι σήμερα έχουμε πέντε δελφίνους για τη θέση του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ και πέντε διαφορετικές ιδεολογικές προσεγγίσεις. Λογικό και αναμενόμενο. Για τον ΣΥΡΙΖΑ μιλάμε...
Μπαγιάτικες απόψεις
Η «φρέσκια» υποψηφιότητα του Κασσελάκη μόνο φρέσκια δεν είναι σε ιδέες· το αντίθετο. Η δήλωσή του για την αρχηγία του κόμματος βρίθει από... λαϊκίστικες ατάκες, μαρκετίστικες πινελιές, ιδεολογική θολούρα και περισσότερο μοιάζει με έκθεση ιδεών παρά με πολιτική πλατφόρμα.
Με το καλημέρα της δήλωσής του ο Στέφανος Κασσελάκης φρόντισε να ξεκαθαρίσει ότι είναι φαν της σχολής του λαϊκισμού. «Με λένε Στέφανο κι έχω να σας πω κάτι. Γεννήθηκα στο Μαρούσι το 1988. Σε μία χώρα με κληρονόμους πρωθυπουργούς», ήταν οι πρώτες «φρέσκιες» λέξεις του. «Η υποψηφιότητα που τώρα θέτω δείχνει έναν άλλον δρόμο», ισχυρίζεται σε άλλο σημείο ο 35χρονος επιχειρηματίας.
«Από την κοινωνία, για την κοινωνία», αναφέρει και σημειώνει: «Αρκετές γενιές χάθηκαν. Έφτασε η ώρα να φτιάξουμε το Ελληνικό Όνειρο που τόσο έχουμε ανάγκη. Με ένα κράτος που διασφαλίζει ισοτιμία στην ευκαιρία. Με έναν πολίτη που το μέλλον του δεν προδιαγράφεται από το πού και πώς γεννήθηκε. Για να γίνει το Ελληνικό Όνειρο πραγματικότητα, πρέπει να νικήσουμε όσους ωφελούνται από μία Ελλάδα άγονο χωράφι και όχι Ευρώπη στην πράξη».
Στη συνέχεια το τερμάτισε σε λαϊκισμό, επαναλαμβάνοντας τα κλισέ που έλεγαν ο Τσίπρας και οι αυλικοί του. «Θέλετε να βάλετε απέναντι στον κληρονόμο Μητσοτάκη ένα άτομο αυτοδημιούργητο; Θέλετε να βάλετε απέναντι στους δήθεν άριστους ένα άτομο που μιλάει καλύτερα αγγλικά από αυτούς, που τους έχει κερδίσει σε μαθηματικούς διαγωνισμούς και πτυχία; Θέλετε να βάλετε απέναντι στον πρωθυπουργό της δήθεν οικονομικής σταθερότητας ένα άτομο που ξέρει καλύτερα χρηματοοικονομικά και επιχειρείν από εκείνον, επειδή έχει δουλέψει και επιχειρήσει; Θέλετε να βάλετε απέναντι στον σκηνοθετημένο πρωθυπουργό του Γκρίνμπεργκ έναν άνθρωπο με ενσυναίσθηση; Θέλουμε να βάλουμε απέναντι στον Κυριάκο Μητσοτάκη κάποιον που θα τον νικήσει»;
Σύμφωνα με τον αμερικανοτραφή Κασσελάκη, «το Ελληνικό Όνειρο δεν έχει χαθεί. Ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ. Καιρός να αναγεννηθούμε. Καιρός ο ΣΥΡΙΖΑ να γίνει και πάλι νικητής. Καιρός η σύγχρονη Αριστερά να γίνει πράξη. Καιρός να κάνουμε τον κάθε πολίτη υπερήφανο».
Αχτσιόγλου, λίγο απ’ όλα
«Δεν καταλάβαμε πόσο σημαντική ήταν για την κοινωνία η κυβερνητική σταθερότητα», δήλωσε η Αχτσιόγλου μετά την εκλογική συντριβή του ΣΥΡΙΖΑ, κατά την ομιλία της στην Κεντρική Επιτροπή του κόμματος, όπου ανακοίνωσε την υποψηφιότητά της, και ευλόγως αναρωτιέται κανείς πώς ένα κορυφαίο στέλεχος που ομολογεί ότι το κόμμα της και η ίδια ήταν εκτός τόπου, χρόνου και κοινωνίας ζητάει να γίνει πρόεδρος για να κάνει τι ακριβώς;
Για να σώσει τον ΣΥΡΙΖΑ; Για να σώσει τη χώρα από τον «κακό» Μητσοτάκη που ψήφισε ο λαός; Ή μήπως όλα αυτά γίνονται από την πλευρά της για να ικανοποιήσει τις πολιτικές φιλοδοξίες της – μπορεί και τη ματαιοδοξία της;
Αλήθεια, τι ακριβώς εννοεί όταν λέει για παράδειγμα ότι «η πολιτική υποχρέωσή μας είναι να πρωταγωνιστήσουμε σε μια αντεπίθεση των αριστερών και προοδευτικών ιδεών;». Αλήθεια, πόσο καιρό χρειάζεται τόσο η ίδια όσο και το κόμμα της για να κατανοηθούν, όπως έχει πει, τα αίτια της πολιτικής ήττας του ΣΥΡΙΖΑ;
Αλήθεια, όταν λέει «να δώσουμε προβάδισμα στο περιεχόμενο της πολιτικής» και ότι τα πολιτικά διαπιστευτήριά της τα έδωσε «εκεί που έπρεπε, στον κόσμο της εργασίας» το πιστεύει έστω η ίδια; Μήπως εννοεί τότε που η κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ με μπροστάρη τον Γιώργο Κατρούγκαλο πετσόκοβαν συντάξεις και μισθούς;
Αλήθεια, πιστεύει ότι «ο κ. Μητσοτάκης επενδύει σε μια κοινωνία χαμηλών ή μηδενικών προσδοκιών»; Πέρα από την ύβρη προς την κοινωνία, που τη χαρακτηρίζει χαμηλών ή μηδενικών προσδοκιών, μήπως είναι η ίδια ξεκομμένη από την κοινωνία και τα προβλήματά της;
Τέλος, αυτά που λέει ότι αν εκλεγεί πρόεδρος θα τηρούνται οι κανόνες για όλους, ας τα πει, ας τα εξηγήσει στην πολυπληθή τάση του ΣΥΡΙΖΑ των λαϊκιστών, γιατί η κοινωνία έχει πάψει προ πολλού να «αγοράζει» τσιτάτα και κενά περιεχομένου συνθήματα.
Πιο αριστερά δεν πάει
Μπορεί κάποιος να συμφωνεί ή διαφωνεί με τις απόψεις του Τσακαλώτου, αλλά δεν μπορεί να μην του αναγνωρίσει τη συνέπειά του. Είναι μαρξιστής και πιστεύει στη ριζοσπαστική Αριστερά. Τελεία, παράγραφος.
«Θεωρώ πως ο ΣΥΡΙΖΑ θα πρέπει τα επόμενα δύο-τρία χρόνια να έχει την εικόνα της αξιοπιστίας», επεσήμανε τις προάλλες σε τηλεοπτική συνέντευξή του. Αναφερθείς στο πως θέλει ο ίδιος να γίνει ο ΣΥΡΙΖΑ, ο Τσακαλώτος ήταν ξεκάθαρος: «Εγώ θέλω ένα κόμμα που είναι και πιο ριζοσπαστικό αλλά και πιο ρεαλιστικό», σημείωσε χαρακτηριστικά. Ο ίδιος πιστεύει –και το διατρανώνει σε κάθε ευκαιρία– ότι «έχουμε μια πολύ ταξική κοινωνία που το μέλλον των παιδιών καθορίζεται από τη στιγμή που θα γεννηθούν».
Αναφερόμενος, πολλάκις, στα αίτια της εκλογικής ήττας, έχει πει ότι «η τομή αφορά το γεγονός ότι, όταν έχεις χάσει με τέτοια διαφορά, κάποια πράγματα δεν έκανες καλά. Δεν κατανοήσαμε ότι οι άνθρωποι είχαν ανάγκη για σταθερότητα ύστερα από τόσα χρόνια κρίσης». Επίσης, θα πρέπει να του πιστωθεί ότι ποτέ του δεν υπήρξε οπαδός του λαϊκισμού, κάτι που έκανε σημαία το κόμμα του επί ηγεσίας Τσίπρα.
Τέλος, ο Τσακαλώτος μιλά για την ανάγκη ενός κόμματος το οποίο δεν θα είναι λαϊκιστικό και ο πρόεδρός του θα είναι πρώτος μεταξύ ίσων.
Το κάρο και το άλογο
Ο Νίκος Παππάς, μιλώντας για τον ΣΥΡΙΖΑ που θέλει, λέει ότι «το κάρο δεν θα μπει μπροστά από το άλογο. Οφείλουμε να κάνουμε τη συζήτηση βαθιά πολιτική και να μη διστάσουμε να δούμε τα διλήμματα κατάματα. Θα αναδιπλωθούμε, φοβούμενοι τα ανοίγματα ή θα υπηρετήσουμε τη διακήρυξή μας, που λέει ότι φτάνουμε μέχρι το προοδευτικό Κέντρο; Θα επιστρέψουμε στην περιοχή της ριζοσπαστικής Αριστεράς και των μικρών ποσοστών ή θα ανακάμψουμε ως ευρεία παράταξη, η οποία μπορεί να κερδίσει μέσα σε συνθήκες ενισχυμένης αναλογικής;»
Υπενθυμίζεται ότι ο πρώην υπουργός και στενός συνεργάτης του Τσίπρα έχει καταδικαστεί ομόφωνα από το Ειδικό Δικαστήριο για τις τηλεοπτικές άδειες. Σύμφωνα με το σκεπτικό-καταπέλτης του Ειδικού Δικαστηρίου, οι ανώτατοι δικαστές τον καταδίκασαν με 13 ψήφους υπέρ, χωρίς καμία μειοψηφία, αποδίδοντάς του αντιθεσμικές, αντισυνταγματικές ενέργειες προκειμένου να επιτευχθεί το σχέδιο της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ να αποκτήσει δικό της κανάλι.
Παλιό ορθόδοξο ΠΑΣΟΚ
Κλείνοντας, να αναφερθούμε και στην υποψηφιότητα του 77χρονου Στέφανου Τζουμάκα, ο οποίος πιστεύει ότι μπορεί να συμβάλει «με γνώση, εμπειρία και εντιμότητα στην αλλαγή πορείας του ΣΥΡΙΖΑ για τη συγκρότηση μιας στρατηγικής νίκης στην επόμενη εκλογική αναμέτρηση και την ανασύνταξη του προοδευτικού κινήματος, με στόχο την υλοποίηση της πολιτικής μας υπέρ της χώρας και του ελληνικού λαού».
