Το κόμμα ΣΥΡΙΖΑ που «γειώθηκε» στις άνω και στις κάτω πλατείες έκανε τον (καταστροφικό) κύκλο του και όπως απότομα «μεγαλούργησε» έτσι και απότομα διελύθη εις τα εξ ων συνετέθη. Βεβαίως, όλα αυτά δεν έγιναν από μόνα τους. Ούτε το ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έγινε κυβέρνηση ούτε για το πώς έγινε χίλια κομμάτια.
Για να γίνει κυβέρνηση το κόμμα ΣΥΡΙΖΑ, δεν πρέπει να λησμονούμε ότι είχαν συνωμοτήσει: όλο το σύμπαν (που θα έλεγε κι ο Πάολο Κοέλιο), βαριά ονόματα της επιχειρηματικής ελίτ (σ.σ.: κάποιοι τους έλεγαν διαπλεκόμενους αλλά αυτά είναι κακίες και δεν ταιριάζουν σε «κυβερνώσα Αριστερά»), διάσημες Montblanc της δημοσιογραφίας και της παραδημοσιογραφίας και, τέλος, κάποιες ψεκασμένες και ούλτρα δεξιές δυνάμεις, με τις οποίες συγκυβέρνησε αρμονικά επί 4,5 χρόνια.
Για να διαλυθεί όμως και να επιστρέψει στη φυσική θέση του το «κόμμα της Αριστεράς και της προόδου-τρομάρα τους» χρειάστηκε η ισχυρή βούληση του ελληνικού λαού, όπως αυτή εκφράστηκε, μέσω των εκλογών, έξι φορές (τέσσερις το 2019 και δύο το 2023) και η κεντροδεξιά παράταξη του Κυριάκου Μητσοτάκη.
Και μπορεί οι εναπομείναντες «τζιχανιστές» της τοξικότητας και του τυφλού φανατισμού να βλέπουν –σαν την Ιωάννα της Λωρραίνης– οράματα και να ακούνε φωνές περί «ανασύνταξης», «ανανέωσης» και «επιστροφής» του ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία, ωστόσο ο λαός... μίλησε ξανά: αυτοδύναμη Νέα Δημοκρατία με πρωθυπουργό τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Κι όποιος άκουσε, άκουσε κι όποιος κατάλαβε, κατάλαβε. Τα υπόλοιπα στις εθνικές εκλογές του 2027...
