Ο... σουρεαλιστικός διάλογος του τίτλου, δεν είναι τίποτε άλλο παρά η απόπειρα του Χρήστου Σπίρτζη να «πετάξει τη μπάλα στην εξέδρα», επάνω στο πολύ λογικό επιχείρημα της Σοφίας Βούλτεψη, «γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ έχει πρόβλημα με τα μη-κερδοσκοπικά, μη-κρατικά πανεπιστήμια, όταν ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας στέλνει τα παιδιά του σε ιδιωτικό σχολείο». Ο εν λόγω διάλογος έλαβε χώρα στο One TV, σε πάνελ της εκπομπής του δημοσιογράφου Τάκη Χατζή, όπου ήταν καλεσμένοι ο Χρήστος Σπίρτζης και η Σοφία Βούλτεψη.
Η αλήθεια είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ -αλλά και η Αριστερά γενικότερα- δεν προβάλλει κάποιο λογικό αντεπιχείρημα, όσον αφορά την ίδρυση μη-κερδοσκοπικών, μη-κρατικών πανεπιστημίων. Θα μπορούσε κάποιος να δεχτεί το επιχείρημα της έκπτωσης στην ποιότητα, εφόσον αφενός δεν υπήρχαν ιδιωτικά σχολεία κι αφετέρου, εφόσον προβεβλημένα στελέχη, βουλευτές, ακόμη και πρώην αρχηγοί κομμάτων της Αριστεράς -όπως λόγου χάρη ο Αλέξης Τσίπρας-, δεν έστελναν τα παιδιά τους εκεί. Αλλά όχι μόνο στέλνουν τα παιδιά τους σε ιδιωτικά σχολεία, αλλά τα στέλνουν επίσης να σπουδάσουν στο εξωτερικό, καταβάλλοντας τα μέχρι και δεκαπλάσια δίδακτρα, από εκείνα που θα έχουν τα μη-κρατικά, μη-κερδοσκοπικά πανεπιστήμια. Για αυτό άλλωστε, πετούν τη μπάλα στην εξέδρα.
«Γιατί πατέρα σκότωσαν, τον Νίκο Μπελογιάννη;»
Επειδή όμως ο Χρήστος Σπίρτζης «έριξε τη μπάλα στην εξέδρα» ειρωνευόμενος την Σοφία Βούλτεψη, θέτοντας το δήθεν ρητορικό ερώτημα «γιατί πατέρα σκότωσαν τον Νίκο Μπελογιάννη», οφείλουμε να ξεκαθαρίσουμε ότι το ερώτημα μόνο ρητορικό δεν είναι. Τουναντίον, υπάρχει απάντηση που δεν αρέσει πολύ στην Αριστερά, αλλά μιας και το έφεραν στον δημόσιο διάλογο, καλό είναι να θυμόμαστε τι πραγματικά είχε γίνει.
Ο Νίκος Μπελογιάννης είχε φύγει από την Ελλάδα στο τέλος του εμφυλίου πολέμου, τον Αύγουστο του 1949 και εγκαταστάθηκε ως πολιτικός πρόσφυγας στην Πολωνία - που τότε βρισκόταν πίσω από το Σιδηρούν Παραπέτασμα του κομμουνισμού. Σχεδόν ένα έτος αργότερα, τον Ιούνιο του 1950, επιστρέφει στην Ελλάδα μέσω Αργεντινής, υπό το ψευδώνυμο «Ερρίκος Πανόζ», με σκοπό να ανασυγκροτήσει τις δυνάμεις του ΚΚΕ, που στο μεταξύ είχε κηρυχθεί παράνομο. Συνελήφθη τελικά στις 20 Δεκεμβρίου του 1950, δικάστηκε και καταδικάστηκε σε θάνατο στις 16 Οκτωβρίου του 1951. Η απόφαση αυτή σήκωσε θύελλα αντιδράσεων, με τον τότε πρωθυπουργό, Νικόλαο Πλαστήρα, να δηλώνει ότι η απόφαση δεν θα εκτελεστεί. Για την ιστορία, ο Στρατηγός Πλαστήρας ήταν αντίθετος με τις εκτελέσεις των στελεχών του ΚΚΕ, με τους Σοφοκλή Βενιζέλο και Γεώργιο Παπανδρέου -ο «γέρος της Δημοκρατίας», ο πατέρας του Ανδρέα Παπανδρέου- να είναι υπέρ των εκτελέσεων.
Στο μεταξύ, στις 16 Νοεμβρίου του 1951, ανακαλύπτονται από την αστυνομία, παράνομοι ασύρματοι του ΚΚΕ στην Καλλιθέα και την Γλυφάδα και ο Νίκος Μπελογιάννης παραπέμπεται εκ νέου σε δίκη με βαρύτερη κατηγορία αυτή τη φορά, για κατασκοπεία υπέρ της Σοβιετικής Ένωσης. Την 1η Μαρτίου του 1952 καταδικάζεται εκ νέου σε θάνατο, ενώ λίγες ημέρες αργότερα δίνει στην στέλνει επιστολή το στέλεχος του ΚΚΕ Νίκος Πλουμπίδης, με την οποία αναλάμβανε πλήρως την ευθύνη για την καθοδήγηση του -τότε- παράνομου ΚΚΕ και υποσχέθηκε ότι θα παρουσιαστεί στις Αρχές, υπό τον όρο ότι δεν θα εκτελεστεί ο Νίκος Μπελογιάννης. Όμως, ο Νίκος Ζαχαριάδης και το πολιτικό γραφείο της κεντρικής επιτροπής του ΚΚΕ διαψεύδουν την γνησιότητα αυτής της επιστολής, ενώ την χαρακτηρίζουν «μύθευμα της Ασφάλειας», με συνέπεια να μην παρουσιαστεί ποτέ ο Νίκος Πλουμπίδης και να εκτελεστεί ο Νίκος Μπελογιάννης. Ιδού η απάντησή σας, κύριε Σπίρτζη.
Η αντιπαράθεση της Σοφίας Βούλτεψη με τον Χρήστο Σπίρτζη
Σοφία Βούλτεψη: «Απλώς ήθελα να ρωτήσω, τότε γιατί δεχόμαστε τα ιδιωτικά σχολεία; Γιατί έχουμε το Αμερικάνικο Κολλέγιο; Γιατί ο κύριος Τσίπρας, στέλνει σε ιδιωτικό σχολείο τα παιδιά του; Γιατί όλοι τρέχουν στα κολέγια, εδώ κι εκεί;»
Τάκης Χατζής: « Και άλλοι, όχι ο κύριος Τσίπρας μόνο».
Χρήστος Σπίρτζης: «Γιατί πατέρα σκότωσαν, τον Νίκο Μπελογιάννη; Και πολλά άλλα "γιατί"».
Τάκης Χατζής: «Γιατί σκότωσαν τον Μπελογιάννη, άλλους να ρωτήσετε. Καταλάβατε;»
Χρήστος Σπίρτζης: «Επειδή αναρωτιέται, "γιατί"».
