Δεν είναι μόνο η Αθήνα και η Λευκωσία που βρίσκονται σε κατάσταση διπλωματικής επαγρύπνησης λόγω του ρόλου της Τουρκίας στην μετά Ασαντ εποχή...
Ο τρόπος με τον οποίο κινήθηκε ο Ερντογάν για να βοηθήσει τους... μεταμεληθέντες τζιχαντιστές έχει εξοργίσει μια σειρά από κυβερνήσεις.
Αν εξαιρέσουμε το Κατάρ, στενό σύμμαχο της Τουρκίας, οι υπόλοιποι Αραβες φοβούνται μια εξάπλωση του εξτρεμιστικού Ισλάμ με κέντρο, πλέον, τη Συρία, που μπορεί να υπονομεύσει την Αίγυπτο και τα μοναρχικά αραβικά καθεστώτα.
Από την άλλη πλευρά, οι Ρώσοι δύσκολα θα ξεχάσουν την πισώπλατη μαχαιριά, ενώ ο ανώτατος ηγέτης του Ιράν φωτογράφισε με θυμό τον ρόλο της Τουρκίας στην ανατροπή του Ασαντ!
Ασφάλεια από τις μεθοδεύσεις της Τουρκίας δεν μπορεί να αισθάνεται ούτε και το Ιράκ που έχει νωπές τις μνήμες από τις θηριωδίες του ISIS!
Αλλά και η Κίνα δεν θα είναι ευχαριστημένη. Τουλάχιστον 30.000 Ουιγούροι (τουρκογενής μουσουλμανική μειονότητα στην Κίνα) στάλθηκαν από την Αγκυρα στη Συρία ως μισθοφόροι στο πλευρό των τζιχαντιστών. Οι στενοί δεσμοί Ουιγούρων με Αλ Κάιντα και Ταλιμπάν ανησυχούν το Πεκίνο.
Στις ΗΠΑ μπορεί ο Τραμπ να είπε καλά λόγια για το «παιχνίδι» του Ερντογάν στη Συρία, αλλά στην Ουάσιγκτον είναι πολλοί εκείνοι –και μέσα στο επιτελείο του νέου προέδρου– που δεν εγκρίνουν τη στρατιωτική και πυρηνική συνεργασία της Αγκυρας με τη Μόσχα, ούτε την τουρκική υποστήριξη στους Αδελφούς Μουσουλμάνους και το Ισλαμικό Κράτος.
Τέλος, στο Ισραήλ ανησυχούν ότι ένας νέος άξονας σουνιτών ισλαμιστών, υπό την ηγεσία της Τουρκίας, θα μπορούσε να εξελιχθεί σε σοβαρό κίνδυνο.
Ωστόσο, τώρα αρχίζουν τα δύσκολα για την Τουρκία…
Ηδη, ο μικρότερος αδελφός του Ασαντ, ο Μαχέρ αλ Ασαντ, πήρε μαζί του την 4η Τεθωρακισμένη Μεραρχία στο Ιράκ και είναι έτοιμος να συνεχίσει τον εμφύλιο. Το Ιράν είναι βέβαιο ότι, ακόμη και χωρίς τη βοήθεια του Μαχέρ αλ Ασαντ, θα προσπαθήσει να ξαναστήσει το δίκτυο εφοδιασμού σε Χαμάς και Χεζμπολάχ.
Αλλά και οι Ευρωπαίοι έχουν τη δύναμη, όπως και τα εργαλεία για να ασκήσουν πιέσεις στο νέο καθεστώς της Δαμασκού, το οποίο χρειάζεται απεγνωσμένα οικονομική βοήθεια, και με τον τρόπο αυτό να περιοριστεί η επιρροή της Τουρκίας.
Το αιματηρό μωσαϊκό των αντιτιθέμενων φυλών και θρησκειών στη Συρία, που τροφοδότησε τον εμφύλιο, δεν μπόρεσε να το αντιμετωπίσει ο Ασαντ με τη βοήθεια Ρώσων και Ιρανών. Θα μπορέσει να τα καταφέρει ο Ερντογάν;
