Η Συνθήκη της Λωζάνης κινδυνεύει να μείνει κενό γράμμα, τουλάχιστον σε ό,τι έχει να κάνει με την εφαρμογή της στα νοτιοανατολικά σύνορα της Τουρκίας. Και αυτό δεν είναι αποτέλεσμα των απρόβλεπτων εξελίξεων στη Συρία... Ο Ερντογάν, εδώ και χρόνια, έχει καταστήσει σαφές ότι μέσα στους στόχους του «Αιώνα της Τουρκίας» είναι να την ακυρώσει.
Και αυτό δεν έχει να κάνει με την αλλαγή σκηνικού μετά την πτώση του Άσαντ... Το έχει δηλώσει απερίφραστα από τον Σεπτέμβριο του 2016 λίγο μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα(;) του Ιουλίου του ίδιου χρόνου:
«Μας απείλησαν με τη Συνθήκη των Σεβρών το 1920 και μας έπεισαν να δεχθούμε τη Λωζάνη το 1923. Στη Λωζάνη παραχωρήσαμε τα νησιά του Αιγαίου. Όσοι έλαβαν μέρος στις συνομιλίες δεν κατάφεραν να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων. Σήμερα βιώνουμε τις επιπτώσεις αυτής της αδυναμίας».
Αλλά και τον Ιούνιο του 2023, στα 100 χρόνια από την υπογραφή της Λωζάνης, ο Ερντογάν επανέλαβε στο πλαίσιο του «Αιώνα της Τουρκίας» πως στόχος είναι η χώρα του να είναι ισχυρή «στο πεδίο και στο τραπέζι» (εννοεί των διαπραγματεύσεων για αλλαγή της Συνθήκης) και για να μη μείνει καμία περίπτωση αμφιβολίας το διευκρίνισε λέγοντας ότι θα υπερασπιστούν αποφασιστικά «τα δικαιώματα που κερδίσαμε μέσω της Συνθήκης της Λωζάνης» και ότι «θα ενισχύσουμε τα κέρδη της χώρας μας με νέες κινήσεις».
Αλλά και πρόσφατα, ο Τούρκος πρόεδρος δήλωσε ότι «η Τουρκία είναι μεγαλύτερη από τα σύνορά της», αφήνοντας σαφώς να εννοηθεί ότι οι στόχοι του «Αιώνα της Τουρκίας» αγνοούν τους όρους της Λωζάνης.
Στις διπλωματικές μάχες που δίνει η πατρίδα μας δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι βασικός στόχος πρέπει να είναι η διατήρηση και η εφαρμογή της Συνθήκης της Λωζάνης... Δυστυχώς, οι εξελίξεις στη Μέση Ανατολή φαίνεται να την απειλούν...
Η διατήρηση των όρων της, τουλάχιστον όσον αφορά τα Ελληνοτουρκικά, εξαρτάται άμεσα από το πόσο δυνατή αποτρεπτικά παραμένει η πατρίδα μας... Και αυτό θα πρέπει να το διατηρήσουμε ως κόρην οφθαλμού!
