Οι ραγδαίες εξελίξεις στη Συρία έδειξαν πόσο λάθος είχαν όσοι στην Αθήνα αντιμετώπιζαν το Κυπριακό ως «διπλωματικό βαρίδι»! Αντίθετα, αποδείχθηκε (δυστυχώς) πόσο δίκιο είχε ο Νταβούτογλου, όταν στο βιβλίο του «Το στρατηγικό βάθος της Τουρκίας», έγραφε ότι «ακόμη κι αν δεν υπήρχε ούτε ένας μουσουλμάνος Τούρκος εκεί, η Τουρκία όφειλε να διατηρεί ένα Κυπριακό ζήτημα».
Η Κύπρος βρίσκεται σε ένα σημαντικά στρατηγικό σημείο, από το οποίο μπορεί κανείς να ασκεί επιρροή στην Ανατολική Μεσόγειο και ΗΠΑ και Γαλλία το έχουν αντιληφθεί και γι’ αυτό έχουν επεκτείνει τη στρατιωτική τους συνεργασία με τη Μεγαλόνησο, γεγονός που έχει κάνει… Τούρκους τους Τούρκους! Στο πλαίσιο της στρατηγικής να μείνει η Κύπρος απομονωμένη γεωστρατηγικά, η Αγκυρα έκανε χρήση του βέτο, όταν τέθηκε θέμα ένταξης της Λευκωσίας στο νατοϊκό πρόγραμμα Partnership for Peace και «εξερράγη» όταν άνοιξε η συζήτηση ένταξης στο ΝΑΤΟ!
Ομως αυτό που προβληματίζει την Τουρκία είναι η στρατιωτική συνεργασία με ΗΠΑ και Γαλλία... Ηδη, οι Αμερικανοί έχουν μετατρέψει την Κύπρο σε de facto νατοϊκή βάση, με πολεμικά πλοία και αεροπλάνα σε Μαρί, Δεκέλεια, Λάρνακα, Πάφο και Λεμεσό.
Αυτό, όμως, που μπορεί να ανατρέψει άρδην το status quo είναι το καθεστώς των βρετανικών βάσεων στο νησί, τις οποίες ο Μάικλ Ρούμπιν, διευθυντής Ανάλυσης Πολιτικής στο Middle East Forum και ανώτερος συνεργάτης στο American Enterprise Institute, χαρακτήρισε «μνημείο της επιρροής του παρελθόντος, παρά αποτελεσματικό μηχανισμός προβολής ισχύος ή προστασίας».
Αυτό, σε συνδυασμό με δημοσίευμα του «Guardian» ότι το μισό από το κόστος λειτουργίας των εγκαταστάσεων συλλογής πληροφοριών ασφαλείας στις βρετανικές βάσεις της Κύπρου καλύπτεται από την αμερικανική Υπηρεσία Εθνικής Ασφαλείας, κάνει πολλούς να πιστεύουν ότι η κυβέρνηση των Εργατικών είναι πιθανό να παραχωρήσει τις βάσεις στις ΗΠΑ, όπως παραχώρησε τις εγκαταστάσεις στη Μέση Ανατολή ο Χάρολντ Γουίλσον, το 1971.
Την ώρα που η ρευστή κατάσταση, η οποία έχει δημιουργηθεί στη Μέση Ανατολή έχει υποχρεώσει τις ΗΠΑ να αναβαθμίσουν τις σχέσεις τους με την Κύπρο δεν μπορεί εμείς να συνεχίζουμε να αντιμετωπίζουμε τη Μεγαλόνησο σαν διπλωματικό «άχθος αρούρης»! Πρέπει να δούμε το ζήτημα, όπως οι Τούρκοι (δυστυχώς) πολλά χρόνια νωρίτερα: Ακόμη και αν δεν υπήρχε η Κύπρος, θα έπρεπε να την εφεύρουμε!
