Σαν σήμερα, στις 7 Ιουλίου 1989, 144 βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας καταθέτουν πρόταση για την παραπομπή του Ανδρέα Παπανδρέου και ακόμη πέντε υπουργών του ΠΑΣΟΚ, για βαριές κατηγορίες σχετικά με παραβίαση του νόμου περί ευθύνης υπουργών. Ήταν η στιγμή που η πολιτική ζωή του τόπου αποφάσιζε να κοιτάξει κατάματα τα σύννεφα της διαφθοράς και να ανοίξει τον δρόμο για την περίφημη Κάθαρση – όχι ως εκδίκηση, αλλά ως ανάγκη.
Η υπόθεση Κοσκωτά δεν ήταν απλώς ένα οικονομικό σκάνδαλο· ήταν ένα σοκ θεσμικό και ηθικό. Τραπεζίτες, πολιτικοί, βαλίτσες, offshore, και ένα ΠΑΣΟΚ που έδειχνε να χάνει κάθε επαφή με το αίσθημα δικαίου της κοινωνίας. Σε εκείνο το σκηνικό, η Νέα Δημοκρατία– υπό την ηγεσία του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη – δεν επέλεξε τον εύκολο δρόμο της σιωπής. Επέλεξε να σπάσει το απόστημα.
Η κίνηση αυτή δεν ήταν χωρίς πολιτικό κόστος. Η ΝΔ συγκυβερνούσε τότε με την Αριστερά της εποχής, σε ένα δύσκολο, πρωτοφανές τρίγωνο εξουσίας. Κι όμως, η επιλογή για διαφάνεια και λογοδοσία επικράτησε. Και αυτό δεν πρέπει να το ξεχνάμε. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ποιοι ήταν αυτοί που στάθηκαν απέναντι στην αλαζονεία της εξουσίας, και ποιοι σιώπησαν.
Από την Κάθαρση στην Ανανέωση
Περισσότερο από τρεις δεκαετίες μετά, η Ιστορία κάνει κύκλους – αλλά με διαφορές. Σαν σήμερα, το 2025, κλείνουν έξι χρόνια από τη μεγάλη εκλογική νίκη της Νέας Δημοκρατίας του Κυριάκου Μητσοτάκη. Έξι χρόνια σταθερότητας, μεταρρυθμίσεων, επενδύσεων, διεθνούς κύρους. Έξι χρόνια όπου η λέξη λογοδοσία δεν έγινε ποτέ ενοχλητική για το Μέγαρο Μαξίμου.
Η ΝΔ του 2019, όπως και εκείνη του 1989, παρέμεινε πυλώνας θεσμικής ευθύνης. Απέδειξε ότι μπορεί να σταθεί πάνω από τις συγκυρίες, να προστατεύσει την πατρίδα από κρίσεις – είτε είναι υγειονομικές, είτε γεωπολιτικές, είτε θεσμικές. Και σε κάθε κρίση, δεν έκρυψε ευθύνες κάτω από χαλί· τις ανέλαβε.
Κάθε έτος και ένα μήνυμα
Το 1989 μας θυμίζει ότι η πολιτική δεν είναι υπόθεση μονάχα εκλογών, αλλά και αρχών. Ότι χρειάζονται στιγμές γενναίες, ακόμη κι αν είναι δύσκολες. Το 2019, και όσα ακολούθησαν, μας δείχνουν πως όταν το κράτος λειτουργεί με σχέδιο, σοβαρότητα και ευθύνη, η κοινωνία μπορεί να προχωρήσει μπροστά.
Και αν σήμερα η Ελλάδα στέκεται ψηλά σε όλη την Ευρώπη, είναι γιατί κάποιοι δεν φοβήθηκαν τη σύγκρουση με το παλιό – ούτε τότε, ούτε τώρα.
