Αν δεν το έβλεπα με τα μάτια μου δεν θα το πίστευα, η Ζωή Κωνσταντοπούλου, η Πρόεδρος της Πλεύσης Ελευθερίας, πρότεινε για το ύψιστο αξίωμα του Προέδρου της Δημοκρατίας τον ίδιο τον πατέρα της, τον κύριο Νίκο Κωνσταντόπουλο.
Έτσι, αβίαστα και χωρίς την παραμικρή συστολή, στον τηλεοπτικό αέρα όταν ρωτήθηκε για το ποιον θεωρεί καταλληλότερο για το αξίωμα, αυτή απάντησε χωρίς φόβο και πάθος, πως σε αυτήν τη θέση θα πρότεινε μια προσωπικότητα που εξασφαλίζει αυτά τα οποία όλοι οι πολίτες θα θέλανε και όλοι οι πολίτες ζητούν, λίγο πριν ακούσουμε όλοι έκθαμβοι το όνομα του μπαμπά της.
Επιπλέον, επισήμανε πως η πρότασή της βρίσκει σύμφωνους πολλούς, και τέλος ανέφερε πως ούτε ο ίδιος ο κύριος Κωνσταντόπουλος γνωρίζει πως η ίδια του η κόρη προτιμά τον ίδιο για τη θέση του Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας.
Το τελευταίο για να είμαι ειλικρινής, μου θύμισε τον ανεκδιήγητο Βαρουφάκη, όταν είχε προτείνει για Πρόεδρο την κυρία Μάγδα Φύσσα, ενώ η ίδια μέχρι να το πληροφορηθεί από τα κανάλια δεν είχε την παραμικρή ιδέα.
Επανέρχομαι στην κυρία Κωνσταντοπούλου εκ νέου, κατανοώντας απόλυτα τον θαυμασμό που μπορεί να τρέφει ένα παιδί για την πολιτική ή και την επαγγελματική σταδιοδρομία του γονιού του, όμως καλό είναι τέτοιου είδους προτάσεις να ακούγονται σε χριστουγεννιάτικα τραπέζια, που μαζεύονται φίλοι και συγγενείς, για παραπέρα από μια βουλευτή Πρόεδρο κόμματος, τέτοιες δηλώσεις δεν μπορούν να σταθούν, ιδιαίτερα όταν δίπλα στην κοινοβουλευτική της έδρα υπάρχει και η κοινοβουλευτική έδρα του συζύγου.
Στη Ζωή και στη ζωή, ότι είναι νόμιμο δεν είναι πάντα και ηθικό.
Καλό είναι να εξετάζουμε και αυτήν τη συνιστώσα πριν ανοίξουμε το στόμα μας.
