Αν κάποιος μας έλεγε τέτοιες μέρες το 2015, όταν η Ελλάδα είχε βυθιστεί για τα καλά στη δίνη της χρεοκοπίας, πως δέκα χρόνια μετά αυτή η χώρα θα αποπλήρωνε πρόωρα -για έκτη μάλιστα συνεχή φορά- 8 δισ. ευρώ για δάνεια του Μνημονίου, αν κάποιος λοιπόν μας το έλεγε, θα είχε βρεθεί με τα χέρια δεμένα πισθάγκωνα και με λευκή μπλούζα στο Δαφνί.
Όσο και να μη συμπαθεί κάποιος τον πρωθυπουργό, όσο και να μην ανήκει στον πολιτικό χώρο που υπηρετεί, οφείλει, εάν θέλει να είναι δίκαιος, να αναγνωρίσει πως η ανάταση, για την ακρίβεια η ανάσταση της ελληνικής οικονομίας, φέρει το γνήσιο της υπογραφής του Κυριάκου Μητσοτάκη, καθώς παρέλαβε μια χώρα φτωχό συγγενή της Ευρώπης και τη μετέτρεψε σε λίγα μόλις χρόνια σε μια χώρα με ρυθμούς ανάπτυξης-πρότυπο για τα ευρωπαϊκά δεδομένα.
Το 2024 καταγράφηκε ρεκόρ νέων επιχειρήσεων, καθώς οι εγγραφές στο ΓΕΜΗ άγγιξαν το ασύλληπτο νούμερο των 64.262 νέων επιχειρήσεων, σημειώνοντας την απίστευτη αύξηση της τάξεως του 50% συγκριτικά με το 2020.
Για κάθε μία επιχείρηση που έκλεισε τη χρονιά που μας πέρασε, τρεις νέες έκαναν έναρξη στην ελληνική αγορά.
Τα νούμερα αυτά μόνο τυχαία δεν είναι, καθώς η σκληρή δουλειά της κυβέρνησης και η στοχοπροσήλωσή της στη βελτίωση του επενδυτικού περιβάλλοντος, μέσω της κατάργησης της γραφειοκρατίας αλλά και των φοροελαφρύνσεων, απέδωσε στην προσέλκυση νέων επιχειρηματιών από το εξωτερικό και ταυτόχρονα ενίσχυσε το ελληνικό επιχειρείν, δημιουργώντας νέες θέσεις εργασίας και μονοψήφιο, επιτέλους, ποσοστό στην ανεργία.
Η ελληνική οικονομία διαγράφει πλέον μια λαμπρή πορεία, αλλά κανένας δεν της δίνει τη σημασία που της αρμόζει.
Ειλικρινά αν είχε φωνή θα έπρεπε να ουρλιάζει που κανείς δεν ασχολείται μαζί της τώρα που σαρώνει.