Τον Στέφανο Κασσελάκητον έβαλε στις ζωές μας πριν από σχεδόν ενάμιση χρόνο ο Αλέξης Τσίπρας, που τον έφερε σε μία νύχτα από την Αμερική, δίνοντάς του επί της ουσίας το δαχτυλίδι της διαδοχής, ενώ παράλληλα καλλιεργούσε προσδοκίες στον χώρο της Αριστεράς πως αυτός και μόνο θα μπορούσε να ρίξει τον Μητσοτάκη και να ξανακάνει και πάλι τον ΣΥΡΙΖΑ κόμμα εξουσίας.
Όμως ο «θησαυρός» αποδείχθηκε πολύ σύντομα άνθρακας κι έτσι ύστερα από όσα ξέρουμε όλοι μας, ο Στέφανος Σκέτο έμεινε να στεγάζει μέρος των γραφείων του σε ένα σκέτο διαμέρισμα που του παραχώρησε μια θαυμάστρια-οπαδός του νέου κόμματός του, το οποίο παρεμπιπτόντως έμεινε και σκέτο από τον αριθμό των βουλευτών που απαιτούνται για να μπει στη Βουλή, καθώς ναι μεν έφυγαν από τον ΣΥΡΙΖΑ και ανεξαρτητοποιήθηκαν κάποιοι, αλλά στο ταπεινό χαρισμένο δυαράκι στο Παγκράτι δεν τους βλέπω να μπαίνουν.
Και δεν του έφταναν όλα αυτά, χθες ξημέρωσε και η μέρα που του ανακοινώθηκε πως τον Μάιο θα κάτσει στο σκαμνί κατηγορούμενος για το πόθεν έσχες του, κατηγορία που προέκυψε από το ποσό που δάνεισε στον ΣΥΡΙΖΑ για να αποπληρώσει το κόμμα τα οφειλόμενα των εργαζομένων του στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης που διέθετε.
Και κάπως έτσι το αφήγημα του νέου, ωραίου και αυτοδημιούργητου κροίσου της Αμερικής έχει αρχίσει να καταρρέει και τη θέση του να παίρνει ο ρόλος του Κώστα Βουτσά στην ανεπανάληπτη ταινία «Ξυπόλυτος Πρίγκιψ».
Αχ, βρε Στέφανε, από τα σαλόνια στα αλώνια κατάντησες, ήρθες να γίνεις πρωθυπουργός και να απευθύνεις διαγγέλματα στον λαό από το Μαξίμου, και σε βλέπω –έτσι όπως σε στριμώχνουν οι πρώην σύντροφοί σου– να τριγυρνάς και να απολογείσαι στις δικαστικές αίθουσες.
Τι τα ήθελες τα μεγαλεία;