Ένα βίντεο με έναν δεκαπεντάχρονο που βρίζει και φτύνει το άγαλμα του Αντώνη Κατσαντώνη, του ήρωα του προεπαναστατικού Ελληνισμού, έκανε τον γύρο του διαδικτύου το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε, ξεσηκώνοντας θύελλα αντιδράσεων στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης και όχι μόνο, και αυτό είναι όλα όσα πρέπει να ξέρεις για μια μεγάλη, τεράστια για την ακρίβεια, μερίδα νέων παιδιών και εφήβων, που στην ερώτηση τι γιορτάζουμε την 28η Οκτωβρίου, απαντάει την απελευθέρωση από τους Τούρκους.
Αλλά για να είμαστε ειλικρινείς, αυτό συμβαίνει όταν αυτοί που σε ανέθρεψαν και σε εκπαίδευσαν δεν μπήκαν ποτέ στον κόπο να σου δώσουν να καταλάβεις την αξία της ιστορικής μνήμης, ούτε και μπήκαν στον κόπο ποτέ να σου μεταφέρουν αξίες όπως αυτή του σεβασμού.
Όταν, ιδιαίτερα στα χρόνια μεταξύ 2014-2019, βλέπαμε στα δελτία ειδήσεων ελληνικές σημαίες να καίγονται από τους γνωστούς-άγνωστους κουκουλοφόρους, όταν βλέπαμε την Αριστερά να υποβαθμίζει αφοριστικά την αξία εθνικών εορτών και επετείων, και όταν παρατηρούσαμε αμέτοχοι σαν κοινωνία τη συστηματική υποβάθμιση της εθνικής μας ταυτότητας, θα έπρεπε να γνωρίζουμε πως παράγουμε γενιές απάτριδες, χωρίς αγάπη για την Ελλάδα και την ιστορία της.
Διαβάζω πως ο νεαρός, που είναι Ρομά, συνελήφθη στον Δενδροπόταμο της Θεσσαλονίκης με την κατηγορία της προσβολής μνημείων ιδιαίτερης εθνικής αξίας και θα οδηγηθεί ενώπιον του εισαγγελέα, και βέβαια αυτό σαν είδηση μπορεί να λειτουργήσει αποτρεπτικά για άλλους συνομηλίκους του.
Καμία όμως είδηση δεν μπορεί να αποκαταστήσει τη χαμένη αξιοπρέπεια των αυριανών ενηλίκων, που δεν έχουν μάθει να εκτιμούν όλους αυτούς που έδωσαν την ίδια τους τη ζωή, για να μπορούν να χρησιμοποιούν την ελευθερία που τους διασφάλισαν, φτύνοντας και βανδαλίζοντας τους ανδριάντες μνήμης αυτών που θυσιάστηκαν, αντί να τους φιλάνε από ευγνωμοσύνη τα πόδια.
