Η σύλληψη του Εκρέμ Ιμάμογλου μπορεί να αποδειχθεί ολέθρια για τον πρόεδρο Ερντογάν, επειδή ο δήμαρχος της Κωνσταντινούπολης προφανώς θα βγει ενισχυμένος, όπως συνέβη με τον ίδιο το 1997, όταν ως δήμαρχος της Κωνσταντινούπολης, μετά τη σύλληψή του, από δημοφιλής πολιτικός καθιερώθηκε σε εθνικό ηγέτη. Η φυλάκιση δεν τον έβλαψε, αλλά, αντίθετα, ενίσχυσε την εικόνα του ως «ανθρώπου του λαού», που διώχθηκε από το κεμαλικό καθεστώς.
Γιατί, όμως, ο Τούρκος πρόεδρος θέλει να επαναλάβει την ιστορία; Διότι δεν μπορεί να είναι υποψήφιος στις επόμενες προεδρικές εκλογές εάν δεν αλλάξει το σύνταγμα, που δεν προβλέπει τρίτη θητεία. Δεδομένου ότι δεν διαθέτει τον απαιτούμενο αριθμό βουλευτών ώστε να το αλλάξει, θα πάει σε πρόωρες εκλογές ελπίζοντας ότι η απουσία του Ιμάμογλου και η στήριξη του φιλοκουρδικού κόμματος θα αλλάξει τον συσχετισμό δυνάμεων στη Βουλή.
Το γεγονός ότι ο Ντόναλντ Τραμπ ενδιαφέρεται για τη Συρία παρά για τη δημοκρατία στην Τουρκία, ενώ η Ευρώπη πιθανότατα θα έχει μια ήπια αντίδραση, καθώς τώρα φαίνεται να αντιλαμβάνεται την Τουρκία ως έναν ολοένα και πιο πολύτιμο σύμμαχο που προστατεύει τη νοτιοανατολική πλευρά της, πιστεύει ότι του δίνει τα περιθώρια να ρισκάρει με το τέλος της παντοδυναμίας του.
