Δεν έχει λυθεί κάθε πρόβλημα στα ελληνικά πανεπιστήμια – και κανείς δεν προσποιείται το αντίθετο. Όμως, τα τελευταία χρόνια, η πρόοδος είναι μετρήσιμη και, κυρίως, ορατή. Από το 2019 μέχρι σήμερα, έχουν εκκενωθεί πάνω από 25 καταλήψεις και αυτοδιαχειριζόμενοι χώροι σε πανεπιστημιακά κτήρια, με παρεμβάσεις που έφεραν πίσω τον έλεγχο στο κράτος και στην πανεπιστημιακή κοινότητα.
Χώροι που για δεκαετίες λειτουργούσαν ως άβατα, πέρα από κάθε λογοδοσία, σταμάτησαν να είναι σημεία ανομίας. Δεν πρόκειται για αποσπασματικές ενέργειες αλλά για οργανωμένη πολιτική με διάρκεια και στόχο. Στο ΑΠΘ, στο ΕΚΠΑ, στην Πάτρα και αλλού, η παρουσία της αστυνομίας σε κρίσιμες στιγμές αποσόβησε επιθέσεις και προστάτευσε υποδομές και ανθρώπους.
Σαφώς, προκλήσεις παραμένουν. Υπάρχουν ακόμα περιστατικά έντασης, υπάρχουν σχολές που χρειάζονται ενίσχυση στην ασφάλεια, και δεν έχει αποκατασταθεί πλήρως η εμπιστοσύνη. Όμως η πολιτική βούληση είναι ξεκάθαρη: όχι επιστροφή στο χθες.
Η σημερινή σύσκεψη με τους πρυτάνεις έρχεται να επιβεβαιώσει αυτήν τη συνέχεια. Σχεδιάζεται η ενίσχυση της φύλαξης, η χρήση τεχνολογικών μέσων, και η θεσμική προστασία όσων εργάζονται και σπουδάζουν στα ΑΕΙ. Γιατί το πανεπιστήμιο δεν είναι πεδίο αντιπαράθεσης – είναι χώρος γνώσης, πολιτισμού και δημιουργίας.
Η αλλαγή δεν γίνεται από τη μια μέρα στην άλλη. Αλλά όταν υπάρχει σχέδιο, επιμονή και καθαρό μήνυμα, τότε ακόμα και τα πιο δύσκολα «άβατα» γίνονται εστίες ανοιχτής σκέψης. Και αυτό είναι μια κατάκτηση – όχι μόνο της κυβέρνησης, αλλά κάθε πολίτη που πιστεύει σε μια δημόσια εκπαίδευση με ποιότητα και ασφάλεια.
