Η χθεσινή τοποθέτηση του Νίκου Ανδρουλάκη σχετικά με την υπόθεση της Μονής Αγίας Αικατερίνης στο Σινά δεν αποτελεί απλώς μια ατυχή πολιτική δήλωση· αναδεικνύει βαθύτερες παθογένειες στον λόγο του προέδρου του ΠΑΣΟΚ, ιδιαίτερα όταν αναφέρεται σε ζητήματα εξωτερικής πολιτικής που απαιτούν νηφαλιότητα, ακρίβεια και υπευθυνότητα.
Χαρακτηριστικά, ο κ. Ανδρουλάκης έσπευσε να μιλήσει για «απομείωση του διπλωματικού αποτυπώματος της χώρας στην ευρύτερη περιοχή», αφήνοντας αιχμές για τις σχέσεις Ελλάδας–Αιγύπτου και την αξιοπιστία του Πρωθυπουργού. Μόνο που λίγες ώρες αργότερα, η πραγματικότητα διέψευσε θεαματικά το αφήγημά του.
Η επίσημη δήλωση της αιγυπτιακής Προεδρίας επιβεβαίωσε την ακεραιότητα του ειδικού θρησκευτικού καθεστώτος της Μονής και την πλήρη δέσμευση στη διατήρησή του. Παράλληλα, ο εκπρόσωπος του Υπουργείου Εξωτερικών της Αιγύπτου τόνισε ότι δεν υπάρχει καμία κατάσχεση, αλλά αντίθετα, για πρώτη φορά επισημοποιείται νομικά το ιδιοκτησιακό καθεστώς της Μονής.
- Πού ακριβώς είδε ο κ. Ανδρουλάκης «διπλωματικό έλλειμμα»;
- Στη συμφωνία οριοθέτησης ΑΟΖ με την Αίγυπτο το 2020, η οποία ενίσχυσε καθοριστικά τη θέση της Ελλάδας στην Ανατολική Μεσόγειο;
- Στην τριμερή συνεργασία Ελλάδας–Κύπρου–Αιγύπτου, που προωθείται σταθερά τα τελευταία χρόνια, τόσο σε επίπεδο ενέργειας όσο και ασφάλειας;
- Στην προσωπική σχέση εμπιστοσύνης που έχει οικοδομηθεί ανάμεσα στον Κυριάκο Μητσοτάκη και τον Αμπντέλ Φατάχ αλ Σίσι, και η οποία έχει αποδειχθεί κομβική για την περιφερειακή σταθερότητα;
Η δήλωση Ανδρουλάκη, πέρα από την άγνοια για τις εξελίξεις, εκθέτει τον ίδιο πολιτικά, καθώς επιλέγει να πλήξει το κύρος της χώρας στο εξωτερικό για να αποκομίσει εσωκομματικά ή επικοινωνιακά οφέλη. Δεν είναι η πρώτη φορά που πολιτεύεται με βάση το «φαίνεσθαι» και όχι το «είναι» — αυτήν τη φορά όμως, το έκανε σε ένα πεδίο όπου οι λέξεις μετράνε διπλά: τη διπλωματία.
Η Ελλάδα σήμερα έχει σταθερές συμμαχίες, διεκδικεί με σοβαρότητα τα εθνικά της συμφέροντα και παραμένει δύναμη σταθερότητας στην Ανατολική Μεσόγειο. Όσο για το διπλωματικό της αποτύπωμα, αποτυπώνεται σταθερά με πράξεις, όχι με βιαστικές δηλώσεις.
