Οι πολιτικές γκάφες και τα αυτογκόλ του Νίκου Ανδρουλάκη δεν έχουν τέλος.
Από την καταψήφιση της εξυγίανσης των ναυπηγείων της Ελευσίνας μέχρι την καταψήφιση της μεταφοράς του ΟΠΕΚΕΠΕ στην ΑΑΔΕ και από τη «συμμαχία του ξυλολίου» μέχρι την εργαλειοποίηση της υπόθεσης των παράνομων επιδοτήσεων, το ΠΑΣΟΚ επιβεβαιώνει ότι κινείται ως ουρά της Ζωής Κωνσταντοπούλου αλλά και του Κυριάκου Βελόπουλου, συμβάλλοντας με τη στάση του στη δημοσκοπική τους άνοδο.
Οι πολιτικές γκάφες και τα αυτογκόλ του Νίκου Ανδρουλάκη δεν έχουν τέλος. Την Παρασκευή καταψήφισε τη μεταφορά του ΟΠΕΚΕΠΕ στην ΑΑΔΕ, συντασσόμενος με τα κόμματα της ελάσσονος αντιπολίτευσης που επιβιώνουν πολιτικά μέσα από το χάιδεμα των αυτιών των αγροτών, των κτηνοτρόφων και όλων όσων αντιδρούν. Το ΠΑΣΟΚ, που δηλώνει κόμμα εξουσίας, εμφανίζεται να άγεται και να φέρεται από την περιρρέουσα ατμόσφαιρα αδυνατώντας να κατανοήσει ότι αυτή ευνοεί τα κόμματα που εκφράζουν καλύτερα τον λαϊκισμό.
Το ΠΑΣΟΚ καταψήφισε τη λύση του προβλήματος. Είπε όχι στη διαδικασία που ουσιαστικά επέτρεψε τον απεγκλωβισμό των επιδοτήσεων από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, μια διαδικασία που επιτρέπει στους έντιμους αγρότες να λαμβάνουν αυτά που πραγματικά δικαιούνται, προκειμένου να κλείσει το μάτι σε όσους αντιδρούν και επιθυμούν να συνεχιστεί η διαδικασία μέσω ΟΠΕΚΕΠΕ.
Σε μια νέα προσπάθεια να ψαρέψει ψήφους στη δεξαμενή κάποιων δήθεν νεοαγανακτισμένων, ο θυμωμένος Νίκος Ανδρουλάκης έκανε μια ακόμη φορά το κόμμα του ουρά της Ζωής Κωνσταντοπούλου αλλά και του Κυριάκου Βελόπουλου, όπως όταν αποφάσισε να συμμετάσχει στη «συμμαχία του ξυλολίου» υιοθετώντας θεωρίες συνωμοσίας, fake news και ακραία τοξική ρητορική.
Το ΠΑΣΟΚ ψήφισε να μην αλλάξει τίποτα. Ψήφισε τους… κουμπάρους –τους πραγματικούς όμως– και τάχθηκε υπέρ όσων χρησιμοποίησαν τον ΟΠΕΚΕΠΕ για να αποκομίσουν κέρδη και προσωπικά οφέλη. Κινήθηκε όπως με τη συμμαχία του ξυλολίου όπου έφτασε στο σημείο να συνυπογράφει πρόταση μομφής κατά της κυβέρνησης με τη Ζωή Κωνσταντοπούλου αντιγράφοντας και την πρακτική της.
Θύμισε τις ημέρες που καταψήφισε τη διάσωση των ναυπηγείων της Ελευσίνας δεχόμενος τα πυρά ακόμη και των εργαζομένων συνδικαλιστών της ΠΑΣΚΕ για ν’ αναγκαστεί να ζητήσει ουσιαστικά συγγνώμη. Οι βουλευτές του στη Βουλή επικαλέστηκαν ό,τι μπορεί να φανταστεί κανείς για να δικαιολογήσουν την ψήφο τους στην ονομαστική ψηφοφορία για τη μεταφορά του ΟΠΕΚΕΠΕ στην ΑΑΔΕ.
Ο ίδιος έδωσε μια κομματική γραμμή που κατατάσσει και επισήμως το ΠΑΣΟΚ στα κόμματα διαμαρτυρίας, αυτά που χαϊδεύουν αυτιά και βρίσκονται μονίμως στο αντιπολιτευτικό πεζοδρόμιο. Και το έκανε την ώρα που το ΠΑΣΟΚ όχι απλά παραμένει κολλημένο, αλλά η βελόνα αρχίζει να κινείται προς τα κάτω την ώρα που η Ζωή Κωνσταντοπούλου επανέρχεται στο προσκήνιο απειλητικά μετά τα σόου που δίνει καθημερινά.
Η τελευταία αυτή εξέλιξη εγείρει σοβαρά ερωτήματα. Τι άραγε θα κάνει το ΠΑΣΟΚ αν κάποια στιγμή τύχει να κυβερνήσει τη χώρα; Τι αποφάσεις θα λάμβανε αν έπρεπε να διαχειριστεί μια κρίση που απαιτεί μεταρρυθμίσεις και σύγκρουση με την παλιά… Ελλάδα;
