Η αναγνώριση ενός ανύπαρκτου κράτους οδηγεί σε παραγνώριση του προβλήματος, που είναι ο τερματισμός του πολέμου και της ανθρωπιστικής κρίσης στη Γάζα. Η αναγνώριση παλαιστινιακού κράτους στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ από τη Γαλλία, το Ηνωμένο Βασίλειο, το Βέλγιο, τον Καναδά, την Αυστραλία και άλλους δεν θα φέρει την ειρήνη. Αντιθέτως, ενισχύει τη Χαμάς, η οποία ευλόγως θα αξιοποιήσει την αναγνώριση ως δικαίωση της δράσης της. Η αναγνώριση υπό τις παρούσες συνθήκες υπονομεύει την ίδρυση παλαιστινιακού κράτους.
Όσον αφορά τον ρόλο της ΕΕ, εμφανίζεται αποδυναμωμένος λόγω της έλλειψης ενιαίας πολιτικής και της στάσης κρατών-μελών που κινούνται με βάση την εξυπηρέτηση των δικών τους συμφερόντων στη Μέση Ανατολή. Παρ’ όλα αυτά η Ευρώπη πρέπει να αποκτήσει πρωταγωνιστικό ρόλο στην περιοχή και μαζί με τους Άραβες να απαιτήσει τον αφοπλισμό της Χαμάς και την αποκατάσταση του διοικητικού ρόλου της Παλαιστινιακής Αρχής στη Γάζα.
Η Σαουδική Αραβία, το Κατάρ και τα ΗΑΕ οφείλουν να εγγυηθούν την ανοικοδόμηση της Γάζας, παρέχοντας τα χρήματα που απαιτούνται για κατασκευές σπιτιών, σχολείων, νοσοκομείων και υποδομών. Η εκδίωξη της Χαμάς –ενώ ανοικοδομείται η Γάζα με τη συμμετοχή της Ευρώπης– δημιουργεί τις προϋποθέσεις για την αναγνώριση παλαιστινιακού κράτους που δεν θα συνιστά απειλή για το Ισραήλ.
