Υπάρχουν φορές που η λογική ακολουθεί δύσβατα μονοπάτια, η σκέψη χάνεται, το μυαλό πανικοβάλλεται και στο τέλος προκύπτουν δυσάρεστα αποτελέσματα, όπως είναι να ακούς τον σοσιαλιστή Ισπανό πρωθυπουργό με τη φωνή ιεροεξεταστή του Μεσαίωνα. Πολύ καλά τα είπε ο Αδωνις Γεωργιάδης (ο μοναδικός) για τον Πέδρο Σάντσεθ (τον Χάρη Δούκα της Ισπανίας), τον ένοικο της Μονκλόα με την κυβέρνηση μειοψηφίας που συγκροτούν αριστεριστές και αυτονομιστές.
Ο Άδωνις, όμως, παρέλειψε να πει γιατί η Αριστερά του 21ου αιώνα επιχειρεί να εναρμονίσει τον ακραίο πασιφισμό με τον ακραίο ισλαμισμό. Τι κάνουν οι «Ζαραλίκοι» της Αριστεράς και της προόδου; Διαστρεβλώνουν την έννοια του όρου «τζιχάντ» ώστε να τον καταστήσουν συνώνυμο του «αγώνα», ενώ σημαίνει «ιερός πόλεμος». Οι τζιχαντιστές, φυσικά, βολεύονται: είναι ο ευκολότερος δρόμος να μετατραπεί η Αριστερά σε Ισλαμοαριστερά. Το τίμημα για την ειρήνη είναι το Ισραήλ, ένα μικρό έθνος που αντιστέκεται στους τζιχαντιστές για την υπεράσπιση των εδαφών του και κατ’ επέκταση των συνόρων της Ευρώπης.
Αυτό που δεν είπε ο Άδωνις –χωρίς να αμφισβητείται η φρίκη του πολέμου στη Γάζα– είναι ότι η μπάντα των σοσιαλιστών μαριάτσι –με τα κρουστά τους και τα πνευστά τους– οργανώνει «πάρτι» διαμαρτυρίας υπέρ εκείνων που έχουν καταργήσει κάθε μορφή διαμαρτυρίας.
