Οι μαζικές απαγωγές παιδιών είναι έγκλημα που συνιστά γενοκτονία. Δεν προκαλεί εντύπωση η επιλεκτική χρήση της λέξης «γενοκτονία» από τους αριστερούς ακτιβιστές και τα κόμματα της εθνολαϊκής Δεξιάς που οδύρονται για τα παιδιά στη Γάζα ενώ σιωπούν για τα παιδιά στην Ουκρανία.
Όλοι αυτοί που ξιφουλκούν κατά του Ισραήλ παρακολουθούν απαθώς την προπαγάνδα του Κρεμλίνου που προσπαθεί να συγκαλύψει ένα έγκλημα πολέμου κάνοντας λόγο για «ανθρωπιστική χειρονομία».
Ωστόσο, η συντριπτική πλειονότητα των 20.000 απαχθέντων παιδιών χωρίστηκαν από τους γονείς τους, τους οποίους δεν είδαν ποτέ ξανά.
Αυτά τα παιδιά υποχρεώνονται να μαθαίνουν ότι οι Ρώσοι τα «απελευθέρωσαν» από μια «νεοναζιστική» χώρα. Η κατά τα ναζιστικά πρότυπα «επανεκπαίδευση» των παιδιών είναι υποχρεωτική και περιλαμβάνει βασικό χειρισμό όπλων, τακτικές πρώτων βοηθειών, καθώς και κατασκευή και συναρμολόγηση drone.
Η Ρωσία αρνείται τα γεγονότα, αλλά τα στοιχεία που συλλέχθηκαν από το Yale HRL και τα διεθνή μέσα ενημέρωσης δείχνουν ένα οργανωμένο και εκτεταμένο έγκλημα. Από το βήμα της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ, η πρόεδρος της Κομισιόν, Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, υπενθύμισε ότι πάνω από 1,5 εκατομμύριο παιδιά μεγαλώνουν κάτω από τη σκιά της αναγκαστικής «ρωσοποίησης» στις κατεχόμενες περιοχές. Γι’ αυτήν όμως τη γενοκτονία δεν οργανώνονται διαδηλώσεις.
