γιορτές (οι) 1. φοβερά κουραστική περίοδος «οι τελευταίες μέρες στη δουλειά είναι γιορτές και φοβάμαι μήπως πάθω καμιά υπερκόπωση» 2. δραστηριότητα υπεύθυνη για τη μετάδοση ασθενειών «λίγα πράγματα είναι τόσο γιορτές όσο η καθημερινή μετακίνηση με τα μέσα μαζικής μεταφοράς»
Συνήθεια χωρίς λογική
Δεν θέλω να με παρεξηγήσετε. Μ’ αρέσουν οι γιορτές. Αλλά δεν μου αρέσουν καθόλου οι ασθένειες. Γι’ αυτό δεν μπορώ να καταλάβω πώς –μια πανδημία μετά– οι άνθρωποι εξακολουθούν να χαιρετιούνται με ανταλλαγή σταγονιδίων σάλιου. Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί ακόμα και άνθρωποι που τους συνδέουν ελάχιστα εξακολουθούν να φιλιούνται όταν συναντιούνται σε τραπέζια και πάρτι. Το ερωτικό φιλί το καταλαβαίνω αφού η απόλαυση που προσφέρει αξίζει τον κίνδυνο μιας ίωσης (συνήθως, αφού υπάρχουν και εξαιρέσεις). Αλλά ποια είναι η απόλαυση που σου προσφέρει το να φιλήσεις τον μουσάτο συνάδελφο που τον βλέπεις κάθε μέρα στη δουλειά και έτυχε να σας καλέσουν στο ίδιο ρεβεγιόν; Αξίζει έναν κόβιντ ένα φιλί στον αέρα με την ξαδέρφη σου που σου είναι τόσο αδιάφορη ώστε να της μιλάς μόνο στις οικογενειακές συγκεντρώσεις; Από την άλλη, μπορεί να φταίω εγώ και να είναι ολοφάνερο ότι η ανταλλαγή σταγονιδίων με ανθρώπους για τους οποίους δεν νιώθουμε την παραμικρή έλξη (και σίγουρα όχι ερωτική) αξίζει κάθε κίνδυνο.
Περιγραφές
Αυτό το «αποικία κρατουμένων στην Αρκτική» με το οποίο περιγράφεται το μέρος στο οποίο έστειλε ο δικτάτορας Πούτιν τον ηγέτη της ρωσικής αντιπολίτευσης Ναβάλνι είναι η πιο ενδιαφέρουσα περιγραφή που έχω ακούσει για ένα στρατόπεδο συγκέντρωσης.
Κρατείστε την κακία μέσα σας
Αυτό που δεν καταλαβαίνω στον θάνατο κάθε γνωστού καλλιτέχνη, άρα και στον θάνατο του Βασίλη Καρρά, είναι αυτοί οι συμπολίτες οι οποίοι σπεύδουν να ενημερώσουν δημοσίως ότι δεν τους άρεσε ο εκλιπών. Δεν μπορώ να καταλάβω τι είναι αυτό που τους κάνει να νομίζουν ότι η γνώμη τους έχει την οποιαδήποτε σημασία ώστε να αξίζει να εμφανιστούν ως κακότροποι που πετιούνται σαν την τσουτσού για να πουν πόσο δεν στενοχωριούνται για έναν θάνατο που στενοχωρεί τόσο πολλούς.
Χωρατά
Ηταν πολύ καλό το χωρατό του μητροπολίτη Μεσσηνίας Χρυσόστομου ο οποίος σε ερώτηση για το αν υπάρχουν ομοφυλόφιλοι στην Εκκλησία απάντησε με ένα ξέρο «όχι» και μάλιστα χωρίς να βάλει τα γέλια. Και θα ήταν ακόμα καλύτερο αν συμπλήρωνε «όπως δεν υπάρχουν ποδοσφαιριστές στη Βραζιλία» ή «όπως δεν υπάρχουν όπλα στην Κρήτη».
