αρχαιοφύλακας (ο) 1. αυτός που του ανήκουν οι ελληνικοί αρχαιολογικοί χώροι «δεν καταλαβαίνω γιατί διαμαρτύρεστε που οι αρχαιοφύλακες έκλεισαν την Ακρόπολη... δική τους είναι, ό,τι θέλουν την κάνουν» 2. πολύ εργατικός υπάλληλος, ιδιαιτέρως φιλότιμος «ο Γιώργος είναι τόσο αρχαιοφύλακας που όταν το αφεντικό του τού είπε να δουλεύει λιγότερο για τα ίδια λεφτά, εκείνος παραιτήθηκε»
Σαν ένα δικό τους «μαγαζί»
Η (παράνομη) απεργία των αρχαιοφυλάκων πρέπει να είναι η πρώτη απεργία στην ιστορία των απεργιών που γίνεται από εργαζόμενους οι οποίοι διαμαρτύρονται επειδή τους αφαιρούν εργασία χωρίς να πειράζουν τις αποδοχές τους. Παρότι, όπως λέει και ο τίτλος τους, η βασική τους δουλειά είναι η φύλαξη, οι σπάνιου φιλότιμου υπάλληλοι δεν αντέχουν να μην κάνουν και τη δουλειά στα εκδοτήρια των εισιτηρίων της Ακρόπολης, την οποία δουλειά, όπως φαίνεται, τόσο πολύ έχουν αγαπήσει. Και ειλικρινά δεν καταλαβαίνω γιατί η επιθυμία τους δεν εκλαμβάνεται ως διαταγή από το υπουργείο Πολιτισμού. Στο κάτω-κάτω, αν κρίνω από την άνεση με την οποία μπορούν να κρατούν κλειστό το σπουδαιότερο αρχαιολογικό μνημείο της Δύσης, η Ακρόπολη είναι δική τους και την κάνουν ό,τι θέλουν. Γιατί να μην κάνουν το ίδιο και με τα εισιτήριά της;
Σιγουριές
«Η Νέα Δημοκρατία θα χάσει εν ευθέτω χρόνω και θα χάσει γιατί θα αντεπιτεθούμε εμείς» είπε γεμάτος σιγουριά ο σύντροφος Νίκος «2 χρόνια με αναστολή» Παππάς και για μια στιγμή μου φάνηκε ότι από κάπου μακριά άκουσα τη συντρόφισσα Τσαπανίδου να ξανακραυγάζει το «έλα με φόρα».
Εκαναν την καλύτερη διαφήμιση
Τελικά, αυτό που κατάφεραν οι διαμαρτυρόμενοι εναντίον της «ροζ σημαίας» και ο υπουργός Γεραπετρίτης που έσπευσε να τους ικανοποιήσει είναι το «προσβλητικό» έργο, το οποίο θα έβλεπαν μόνο μερικές εκατοντάδες επισκέπτες του ελληνικού προξενείου της Νέας Υόρκης, να το βλέπουν ξανά και ξανά εκατοντάδες χιλιάδες συμπολίτες. Αν δηλαδή υπάρχει στ’ αλήθεια προσβολή οι διαμαρτυρόμενοι και ο υπουργός βοήθησαν να προσβληθούν όσο το δυνατόν περισσότεροι.
Εξονυχιστικοί
Η αστυνομία, λίγες ώρες πριν από την τριπλή απόπειρα δολοφονίας, είχε σταματήσει για έλεγχο το SUV του κακοποιού που πυροβόλησε τους τρεις Κρητικούς στο Γκάζι. Οντας σίγουρος ότι ο έλεγχος ήταν εξονυχιστικός με ερωτήσεις όπως «φίλε, πόσα πιάνει τελική;» και «οι ζάντες είναι μαμίσιες;» απορώ πώς είναι δυνατόν ο εγκληματίας τελικά να αφέθηκε να συνεχίσει ανενόχλητος την εγκληματική του δράση.
