Μπορεί να σκέφθηκε ότι απολύοντας τον Γιώργο Τσίπρα κάνει πρόβα για τον προκάτοχό του. Ποιος ξέρει τι μπορεί να σκέφθηκε και έδιωξε τον εξάδελφο του Αλέξη Τσίπρα; Από την άλλη, οι αμειβόμενοι από το κόμμα και από τη Βουλή πρώην βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ δείχνουν να είναι αρκετοί κυρίως μέσω της διαδικασίας των επιστημονικών συνεργατών.
Όπως και να έχει πάντως, ο Στέφανος Κασσελάκης κατάφερε να απολύσει έναν… Τσίπρα ξορκίζοντας ενδεχομένως το… φάντασμα που δείχνει να πλανάται πάνω από την Κουμουνδούρου και το οποίο προκαλεί ανησυχία στον πρόεδρο του κόμματος όσο και αν δηλώνει πως είναι έτοιμος να τον αντιμετωπίσει σε μια ανοιχτή διαδικασία στην περίπτωση που υπάρχει συγχώνευση των κομμάτων της Κεντροαριστεράς και της Αριστεράς και τεθεί θέμα ηγεσίας.
Ο Γιώργος Τσίπρας υποστήριξε πως απελύθη για όσα υποστηρίζει. Στη συνέχεια μίλησε για δολοφονία χαρακτήρα που επιχειρείται σε βάρος του ίσως λόγω των πηγών που ανέφεραν πως αμειβόταν ενώ δεν ήταν εδώ και τρεις τουλάχιστον μήνες διευθυντής της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ. Ποια από τις δύο πλευρές έχει δίκιο είναι αδιάφορο. Στην κυριολεξία. Διότι όταν ένα στέλεχος κάνει λόγο για δολοφονία χαρακτήρα από το κόμμα του απλά καταλαβαίνει πώς έχουν νιώσει και νιώθουν οι πολιτικοί τους αντίπαλοι και όσοι έχουν βρεθεί στο στόχαστρο αυτής της διαδικασίας τα τελευταία χρόνια.
Από την άλλη, η απόλυση και η διαρροή -όσο και να είναι- δημιουργεί ερωτήματα. Πολύ περισσότερο τη στιγμή που ο Γιώργος Τσίπρας είχε στηρίξει την εκλογή Κασσελάκη με τρόπο μάλιστα που άφηνε να εννοηθεί ότι ο νυν πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ είχε -κατά την εσωκομματική εκλογική μάχη του περασμένου Σεπτεμβρίου- τη στήριξη και του πρώην προέδρου του κόμματος.
Ίσως σκεφτεί κάποιος ότι και για ψυχολογικούς λόγους η απόλυση ενός Τσίπρα κάνει καλό. Μόνο που δεν πρόκειται για τον Τσίπρα που δηλώνει παρών στις εξελίξεις στην Κεντροαριστερά, αν φυσικά αυτές έρθουν ποτέ. Διότι, κακά τα ψέματα, η συγχώνευση των κομμάτων που δηλώνουν πως εκπροσωπούν αυτόν τον χώρο δεν είναι εύκολη. Το έχει δείξει η ιστορία, το επιβεβαιώνουν οι βλέψεις που έχουν οι αρχηγοί τους.
Βλεψεις που συνδέονται και με την αδυναμία τους να καταθέσουν μια σοβαρή πρόταση, μια εναλλακτική λύση στην αντιμετώπιση των προβλημάτων των πολιτών και της καθημερινότητας. Πόσο μάλλον μιας πρότασης που να αφορά το μέλλον της χώρας. Έτσι αναλώνονται σε έναν λαϊκισμό και μια τοξικότητα που φέρνει και τους ίδιους σε μεταξύ τους διαρκή σύγκρουση.
Τώρα στα σοβαρά αν ο Κασσελάκης νιώθει απειλή από τον προκάτοχό του που έχει υποστεί 5 συνεχείς ήττες και καταθέτει προτάσεις χωρίς νόημα και χωρίς να δείχνει ότι έχει καταλάβει το παραμικρό, τι μέλλον μπορεί να έχει;
