Τα τουρκικά ΜΜΕ είχαν κατ’ επανάληψη αποκαλύψει την προτίμηση ακόμη και του ίδιου του Ερντογάν στον Αλέξη Τσίπρα, με ό,τι μπορεί να σημαίνει αυτό για τα επικίνδυνα παιχνίδια της Τουρκίας στη Θράκη.
ΕΡΣΗ ΠΑΠΑΔΑΚΗ
Τα «καρφιά» του Κυριάκου Μητσοτάκη στη χθεσινή του τηλεοπτική συνέντευξη στον ΣΚΑΪ για τις υπόγειες διαδρομές από την Κουμουνδούρου έως το… τουρκικό προξενείο στη Θράκη κατ’ ουσίαν αποκαλύπτουν όσα το προηγούμενο διάστημα συζητούνταν παρασκηνιακά. Ή και όχι, δεδομένου ότι τα τουρκικά μέσα ενημέρωσης είχαν κατ’ επανάληψη αποκαλύψει την προτίμηση ακόμη και του ίδιου του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν στον Αλέξη Τσίπρα, με ό,τι μπορεί να σημαίνει αυτό για τα επικίνδυνα παιχνίδια της Τουρκίας στη Θράκη με τη μουσουλμανική μειονότητα.
Μια μειονότητα την οποία ακόμη και κορυφαία στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ θεωρούν ως «τουρκική», όχι μόνο σε βάρος των εθνικών συμφερόντων, αλλά και κατά παράβαση των διεθνών συνθηκών. Οπως για παράδειγμα ο Νίκος Φίλης, παρά το γεγονός ότι εναντίον του υπήρξαν αντιδράσεις ακόμη και από στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ που ζήτησαν τη διαγραφή του, καθώς μίλησε για «τουρκογενείς που δηλώνουν Τούρκοι, πομάκους και Τσιγγάνους», αλλά έτυχε της κάλυψης του κ. Τσίπρα, ο οποίος ερμήνευσε τις δηλώσεις του πρώην βουλευτή με το δικαίωμα του «αυτοπροσδιορισμού». Την εκτίμηση περί «τουρκικής μειονότητας» ασφαλώς ασπάζονται και οι κατά καιρούς βουλευτές μουσουλμανικής καταγωγής που εκλέγονται με τη «σημαία» του ΣΥΡΙΖΑ στη Θράκη, συμπεριλαμβανομένου και του Φερχάτ Οζγκιούρ, ο οποίος αποτελεί την «πέτρα του σκανδάλου» με την εκλογή του τον Μάιο και τις αποκαλύψεις για το ρόλο του τουρκικού προξενείου.
Η Σαμπιχά Σουλεϊμάν
Η συγκεκριμένη εκλογή στη Ροδόπη έδωσε μάλιστα τη μοναδική πρωτιά στον ΣΥΡΙΖΑ τον Μάιο ανάμεσα σε 56 συνολικά εκλογικές περιφέρειες σε όλη τη χώρα.
Εξίσου χαρακτηριστική είναι η περίπτωση της Σαμπιχά Σουλεϊμάν, η οποία πριν από μερικά χρόνια είχε κοπεί από τo ευρωψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ, παρά τις έντονες αντιδράσεις ακόμη και του τομέα γυναικών του κόμματος. Σύμφωνα με πληροφορίες που ουδέποτε διαψεύστηκαν, η απόφαση να μην είναι υποψήφια η Σαμπιχά Σουλεϊμάν ελήφθη ύστερα από σφοδρές πιέσεις που ασκήθηκαν στα υψηλά κλιμάκια της Κουμουνδούρου από τα ίδια τα υψηλόβαθμα στελέχη της μειονότητας, καθώς η ίδια δεν ήταν μέλος του μειονοτικού κόμματος ούτε ασπάζεται την αμφιλεγόμενη ατζέντα που προωθεί αυτό, ενεργώντας ως «μακρύ χέρι» του τουρκικού προξενείου. Ταυτόχρονα, στις αυτοδιοικητικές εκλογές που διεξήχθησαν την ίδια περίοδο το 2014, κόπηκε από τις λίστες και ο υποψήφιος αντιπεριφερειάρχης Αχμέτ Κούρτι, ύστερα από τη δημοσιοποίηση φωτογραφίας του με τον ηγέτη των «Γκρίζων Λύκων», Ντεβλέτ Μπαχτσελί.
Παράλληλα, οι αντιδράσεις κατά της Σαμπιχά Σουλεϊμάν είχαν οδηγήσει στο σημείο να απειλήσουν με παραίτηση οι δύο μουσουλμάνοι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, Χουσεΐν Ζεϊμπέκ και Αϊχάν Καραγιουσούφ. Η ίδια πάντως είχε εργαστεί συστηματικά για τα δικαιώματα των Ρομά της Θράκης, δηλώνοντας με αφορμή την αποπομπή της από τα ψηφοδέλτια πως η κίνηση αυτή εκφράζει «αβυσσαλέο ρατσισμό και απέχθεια απέναντι σε αμόρφωτες Τσιγγάνες που κάνουν πολιτική για να βελτιώσουν τη ζωή των παιδιών τους». Ενώ παράλληλα είχε δεχθεί επίθεση από τοπικά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ περί αδιαφανούς διαχείρισης εκ μέρους της κονδυλίων για την εκπαίδευση των Ρομά της περιοχής.
Σε αντίθεση ωστόσο με τη Σαμπιχά Σουλεϊμάν, ο εκλεγμένος τον Μάιο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Φερχάτ Οζγκιούρ αποκαλύπτεται πως είχε δηλώσει προεκλογικά σε τουρκική ιστοσελίδα ότι θα επιδιώξει να βελτιώσει «το επίπεδο εκπαίδευσης της τουρκικής μειονότητας στη Δυτική Θράκη» και παράλληλα επιτέθηκε στην κυβέρνηση Ν.Δ. και τον κ. Μητσοτάκη για το γεγονός ότι ο νέος νόμος για τους μουφτήδες υποχρέωσε σε κλείσιμο τους συλλόγους που είχαν στο όνομά τους τον επιθετικό προσδιορισμό «τουρκικός». Και τούτο διότι παλαιότερα, δηλαδή το 2015, ο ΣΥΡΙΖΑ είχε κυκλοφορήσει προεκλογικό φυλλάδιο, με το οποίο υποστήριζε και δη στην τουρκική γλώσσα ότι ο μουφτής θα πρέπει να εκλέγεται από τη μειονότητα, εξυπηρετώντας δηλαδή τις επιδιώξεις του τουρκικού προξενείου στην περιοχή και ευρύτερα της Αγκυρας, η οποία στοχεύει μέσα από αυτόν τον τρόπο να δημιουργήσει έναν πολιτικοθρησκευτικό ηγέτη στην περιοχή κατά παράβαση των διεθνών συνθηκών και ιδίως της Συνθήκης της Λωζάννης. Μιας συνθήκης, η οποία, αν και συμπληρώνει φέτος 100 χρόνια ζωής, αμφισβητείται όλο και πιο έντονα το τελευταίο διάστημα από τον πρόεδρο Ερντογάν…
