Μπορεί τον Αύγουστο του 2022 να κατήγγειλε θεσμική εκτροπή, να ζήτησε εξεταστικές επιτροπές, να δήλωνε στόχος ενός «αδιαφανούς μηχανισμού» επειδή η ΕΥΠ τον είχε θέσει υπό νόμιμη επισύνδεση. Τώρα όμως, που οι ίδιες ακριβώς διαδικασίες φέρνουν στο φως κύκλωμα ρουσφετιών στον ΟΠΕΚΕΠΕ, ο Νίκος Ανδρουλάκης δεν λέει κουβέντα για τις παρακολουθήσεις. Ούτε σκιά προβληματισμού.
Γιατί αυτή τη φορά, οι επισυνδέσεις τον βολεύουν. Δεν τον αφορούν. Δεν είναι το δικό του τηλέφωνο. Είναι τα τηλέφωνα άλλων. Και αυτά έδωσαν διαλόγους που αποκαλύπτουν πώς ένα δίκτυο στελεχών είχε δημιουργήσει φάμπρικα ρουσφετιών στον οργανισμό.
Η υποκρισία δεν είναι λεπτομέρεια. Είναι το βασικό εργαλείο. Όταν το 2022 δήλωνε ότι η ΕΥΠ λειτουργεί ανεξέλεγκτα, δεν ζητούσε έλεγχο των θεσμών. Ζητούσε εξαίρεση. Γιατί τώρα που η ίδια υπηρεσία λειτούργησε όπως προβλέπεται, με υπογραφή εισαγγελέα, και απέδωσε, κανείς στο ΠΑΣΟΚ δεν θέτει θέμα θεσμικότητας.
Αντίθετα, ετοιμάζονται να αξιοποιήσουν την υπόθεση του ΟΠΕΚΕΠΕ για να καταγγείλουν την κυβέρνηση. Όχι επειδή έκρυψε. Επειδή αποκάλυψε. Όχι επειδή συγκαλύπτει. Επειδή παρακολουθεί, εντοπίζει και παραπέμπει. Αυτή είναι η γραμμή: αξιοποίηση της δουλειάς των θεσμών, με πλήρη αδιαφορία για το πώς έγινε.
Η κυβέρνηση δεν παρενέβη. Άφησε τις υπηρεσίες να λειτουργήσουν. Όπως έχει κάνει και με τις αποκαλύψεις σε τελωνεία, εφορίες και πολεοδομίες. Εκεί όπου βγήκαν στη φόρα κυκλώματα που ζούσαν από τη διαφθορά επί δεκαετίες. Και δεν ευνοούνταν πολιτικά μόνο από έναν χώρο.
Ο Ανδρουλάκης όμως κάνει ότι δεν ξέρει πώς προέκυψαν τα στοιχεία. Δεν τον ενοχλούν οι παρακολουθήσεις. Τον ενοχλεί μόνο όταν είναι στο όνομά του.
Ξεκάθαρα.
