Στην Ελλάδα της εύκολης καταγγελίας και του επαγγελματικού «αντιμητσοτακισμού», η σοβαρότητα μοιάζει να θεωρείται αδυναμία. Αρκεί ένας ψίθυρος, μια προανάκριση, ένα δημοσίευμα και η αντιπολίτευση στήνει πανηγύρια ηθικής ανωτερότητας, σαν να μην έχει περάσει ούτε μέρα από τις εποχές που η ίδια τάιζε το τέρας της διαπλοκής με τα δύο χέρια.
Τελευταίο επεισόδιο ο ΟΠΕΚΕΠΕ. Μια υπόθεση σε εξέλιξη, χωρίς καν τελεσίδικη κρίση, χωρίς αποδείξεις – μόνο ονόματα, λάσπη και νύξεις. Και πάλι το ίδιο χιλιοπαιγμένο έργο: να φταίει η κυβέρνηση, να φταίει ο πρωθυπουργός, να φταίει η Δεξιά.
Όμως υπάρχει μια διαφορά. Δεν κυβερνούν οι λαϊκιστές, ούτε οι επαγγελματίες επαναστάτες του σαλονιού. Κυβερνά η Νέα Δημοκρατία. Και πρωθυπουργός είναι ο Κυριάκος Μητσοτάκης.
Το ΠΑΣΟΚ τού χθες κουνά το δάχτυλό του σήμερα
Οι ίδιοι πολιτικοί χώροι που ακόμη δεν έχουν ζητήσει συγγνώμη για τίποτα απ’ όσα πλήγωσαν τη χώρα επί των ημερών τους – σπεύδουν να στήσουν σκηνικό «κατάρρευσης ηθικής».
Το ΠΑΣΟΚ, ο ΣΥΡΙΖΑ και ό,τι απέμεινε από την παλιά πολιτική φθορά, επενδύουν στη λήθη. Νομίζουν ότι ο κόσμος ξεχνά ποιοι διαχειρίστηκαν το κράτος ως λάφυρο, ποιοι διόριζαν ημετέρους από τα παράθυρα χωρίς αξιολόγηση, ποιοι μετέτρεψαν τις ΔΕΚΟ σε κομματικά φέουδα.
Δεν έχουν να προτείνουν τίποτα για το αύριο. Γι’ αυτό επενδύουν στο κυνήγι σκανδάλων – ή έστω στις σκιές τους.
Η Δικαιοσύνη ερευνά, η Νέα Δημοκρατία εγγυάται
Η Νέα Δημοκρατία δεν φοβάται τη διαφάνεια, γιατί δεν φοβάται την αλήθεια. Ούτε συγκαλύπτει, ούτε προδικάζει.
Αν υπάρξουν ευθύνες, θα αποδοθούν. Αν υπάρξουν σφάλματα, θα διορθωθούν. Όχι γιατί το ζητάει το ΠΑΣΟΚ ή το TikTok του Κασσελάκη, αλλά γιατί αυτό απαιτεί η φιλελεύθερη συνείδηση αυτής της παράταξης.
Η κυβέρνηση Μητσοτάκη έχει αποδείξει πως δεν διστάζει να αναλάβει το κόστος των δύσκολων αποφάσεων:
- Μείωσε φόρους όταν όλοι προέβλεπαν καταστροφή
- Άνοιξε τον ψηφιακό δημόσιο τομέα όταν οι άλλοι ακόμη μετρούσαν σφραγίδες
- Διαχειρίστηκε κρίσεις (πανδημία, Τουρκία, ενεργειακή) με σοβαρότητα και όχι κραυγές
Το 1989, ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης δεν δίστασε να σταθεί απέναντι στη μεγαλύτερη υπόθεση πολιτικής διαφθοράς της Μεταπολίτευσης. Δεν φώναξε «όλοι ίδιοι είμαστε». Δεν κρύφτηκε πίσω από τεχνάσματα.
Είπε τα πράγματα με το όνομά τους.
Το 2025, ο Κυριάκος Μητσοτάκης κυβερνά σε άλλη εποχή, με άλλες απαιτήσεις. Αλλά με το ίδιο ήθος, την ίδια αντίληψη για τη θεσμική ευθύνη. Όχι με φτηνές καταγγελίες. Όχι κομματική προπαγάνδα. Κράτος δικαίου, λογοδοσία, αποτέλεσμα.
Όσο κι αν φωνάζει η αντιπολίτευση, όσο κι αν ονειρεύεται «νέο ’89», η κοινωνία δεν θα παραδοθεί ξανά στο εμπόριο της καταγγελίας. Ξέρει ποιοι οικοδομούν τη σύγχρονη Ελλάδα και ποιοι απλώς σχολιάζουν απ’ τον καναπέ του Twitter.
Ο ΟΠΕΚΕΠΕ θα κριθεί θεσμικά, όχι τηλεοπτικά. Και η ιστορία, όπως πάντα, θα θυμάται ποιος κράτησε όρθιο το καράβι – και ποιοι φώναζαν από τις εξέδρες.
