To «mea culpa» του Αλέξη Τσίπρα για τους χειρισμούς της κυβέρνησής του στην υπόθεση Novartis και τις τηλεοπτικές άδειες είναι απόλυτα λογικό να προκαλεί αναταράξεις στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ – και όχι μόνο. Κυρίως διότι ο πρώην πρωθυπουργός διαχωρίζει πλέον ξεκάθαρα τη θέση του τόσο με τον ΣΥΡΙΖΑ του Στέφανου Κασσελάκη όσο και με τοξικά πρόσωπα που εξακολουθούν να βρίσκονται στο προσκήνιο, όπως ο Παύλος Πολάκης ή ο άλλοτε στενός συνεργάτης του Νίκος Παππάς.
Βεβαίως, αυτή η πράξη του Αλέξη Τσίπρα δεν τον απαλλάσσει από τις δικές του ευθύνες για όσα διαδραματίστηκαν τότε προφανώς εν γνώσει του, αλλά αποτελεί έστω και ένα καθυστερημένο βήμα εκ μέρους του για να παραδεχθεί ότι η τοξικότητα και ο ρεβανσισμός στον οποίο και ο ίδιος επιδόθηκε κατά τη διάρκεια της διακυβέρνησής του ήταν ένας από τους βασικούς λόγους για τον οποίο αποδοκιμάστηκε με ηχηρό τρόπο από τους ψηφοφόρους.
Ειδικά για την υπόθεση Novartis, οι περίφημες δηλώσεις του τότε αναπληρωτή υπουργού Δικαιοσύνης Δημήτρη Παπαγγελόπουλου περί «του μεγαλύτερου σκανδάλου από συστάσεως του ελληνικού κράτους» έγιναν με φόντο το Μέγαρο Μαξίμου. Ουδείς μπορεί να ξεχάσει ότι προηγήθηκε κυβερνητική σύσκεψη υπό τον τότε πρωθυπουργό για την... αξιολόγηση της δικογραφίας, για την οποία νωρίτερα είχε μεταβεί προς ενημέρωση στον Αρειο Πάγο (!) ο τότε κυβερνητικός εκπρόσωπος, Δημήτρης Τζανακόπουλος.
Ο μύθος αυτός περί «του μεγαλύτερου σκανδάλου από συστάσεως του ελληνικού κράτους» συνόδευσε την υπόθεση και τη διερεύνησή της από τη Δικαιοσύνη και τη Βουλή, έως ότου καταρρεύσει με απίστευτο πάταγο για όλους τους κατηγορουμένους – είτε γιατί άλλοι αθωώθηκαν με απαλλακτικά βουλεύματα είτε γιατί γι’ άλλους δεν βρέθηκαν ενοχοποιητικά στοιχεία και οι φάκελοι μπήκαν στο αρχείο.
Βέβαια ο Παύλος Πολάκης εξακολουθεί ακόμη και σήμερα να μην έχει πειστεί από το τελευταίο και να αμφισβητεί τους δικαστές ή ακόμη και να τους απειλεί, ισχυριζόμενος πως η «δεύτερη φορά Αριστερά» θα βγάλει τους φακέλους από το αρχείο και θα προδιαγράψει τις καταδίκες πολιτικών προσώπων. Ωστόσο, την ίδια στιγμή εγκαλεί την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας για (τάχα) παρεμβάσεις στη Δικαιοσύνη και κατάλυση του κράτους δικαίου, αλλά βέβαια αυτά είναι δύο μέτρα και δύο σταθμά – ευτυχώς πάντως για τον τόπο φαίνεται πως η «δεύτερη φορά Αριστερά» δεν θα είναι με τον ίδιο ή με τον σημερινό ΣΥΡΙΖΑ, οπότε οι απειλές του δεν φαίνεται να έχουν κάποια ιδιαίτερη αξία.
Δολοφονίες χαρακτήρων...
Πολύ περισσότερο, το «άδειασμα» Τσίπρα στους (πρώην;) συντρόφους του για την υπόθεση Novartis συνιστά δικαίωση όσων υποστήριζαν από την πρώτη στιγμή ότι πρόκειται για σκευωρία και όχι για σκάνδαλο. Για μια καταφανή προσπάθεια της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ να σπιλώσει τους πολιτικούς αντιπάλους της και συγκεκριμένα δέκα κορυφαία πολιτικά πρόσωπα από τη Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ, συμπεριλαμβανομένου ασφαλώς και του πρώην υπηρεσιακού πρωθυπουργού Παναγιώτη Πικραμμένου, ο οποίος δεν είχε την παραμικρή ανάμιξη με την πολιτική και συγκλόνισε το πανελλήνιο με τα δάκρυά του σε απευθείας τηλεοπτική σύνδεση από το βήμα της Βουλής κατά την υποτιθέμενη, για κάποιους, απολογία του.
Ουδείς επίσης θα ξεχάσει το... σόου με τους «κουκουλοφόρους» μάρτυρες, αλλά και τις μετέπειτα καταγγελίες του αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου και εποπτεύοντος της Εισαγγελίας Διαφθοράς για τον περιβόητο «Ρασπούτιν», ήτοι πρώην κυβερνητικό στέλεχος το οποίο πίεζε τους λειτουργούς της Δικαιοσύνης και φιλικά προς την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ μέσα ενημέρωσης να προβάλλουν την υπόθεση ως «το μεγαλύτερο σκάνδαλο από συστάσεως του ελληνικού κράτους».
Ηταν τότε ο Αντώνης Σαμαράς που κατονόμασε ως «Ρασπούτιν» τον Δημήτρη Παπαγγελόπουλο, με αποτέλεσμα ο τελευταίος να παραπεμφθεί στο Ειδικό Δικαστήριο, να κριθεί ένοχος για δύο παραβάσεις καθήκοντος και να αθωωθεί για την κατηγορία της κατάχρησης εξουσίας, παρότι ακόμη και σήμερα εμμένει στον χαρακτηρισμό περί «σκανδάλου» και δηλώνει σίγουρος για την ενοχή πολιτικών προσώπων, για τα οποία έχει όμως αποφανθεί η Δικαιοσύνη ότι δεν έχουν σχέση με την υπόθεση. Αλλωστε, πλέον η υπόθεση από «σκάνδαλο» έχει μετατραπεί πράγματι σε σκευωρία, με τη «βούλα» του ίδιου του Αλέξη Τσίπρα, υπουργός του οποίου υπήρξε ο Δημήτρης Παπαγγελόπουλος!
