Την περασμένη Παρασκευή μερικές εκατοντάδες άτομα, μέλη των λεγόμενων «συλλογικοτήτων», πραγματοποίησαν πορεία με αφορμή τη συμπλήρωση ενός χρόνου από τον θάνατο του ατόμου που η βόμβα εξερράγη στα χέρια του. Η έκρηξη προκάλεσε πρόβλημα στατικότητας στην πολυκατοικία, οι ένοικοι της οποίας ταλαιπωρούνται ακόμα, αφού έχασαν τα διαμερίσματά τους. Ταλαιπωρούνται, όμως, και οι κάτοικοι των Εξαρχείων, αφού ως συνήθως τέτοιου τύπου πορείες... μνήμης καταλήγουν σε επεισόδια πέριξ της περιοχής.
Αυτό που πραγματικά δεν καταλαβαίνουμε, λόγω και των επικείμενων επετείων μνήμης, είναι ποιος προστατεύει τους πολίτες, που πληρώνουν φόρους ώστε το μονοπώλιο της βίας να ανήκει στο κράτος. Όπως δεν καταλαβαίνουμε γιατί διεξάγονται ΕΔΕ όταν οι αστυνομικοί κάνουν αυτό για το οποίο πληρώνονται (τρόπος του λέγειν) να κάνουν. Πιστεύουμε ότι κάποτε θα πρέπει να αποφασίσουν οι πολιτικοί να «αποκομματικοποιήσουν» την ηρεμία και την ασφάλεια της αστικής συνύπαρξης, να την «αποϊδεολογικοποιήσουν», να την αντιμετωπίσουν εν τέλει αποτελεσματικά. Tertium non datur.
Η ασφάλεια των πολιτών δεν είναι διαπραγματεύσιμη, και σε κάθε περίπτωση δεν νοείται η βία να αντιμετωπίζεται με γνώμονα το κλίμα που διαμόρφωσαν λόγω της επτάχρονης χούντας οι πεποιθήσεις που καλλιεργήθηκαν στα χρόνια της μεταπολίτευσης, συγχέοντας την τήρηση του νόμου και της τάξης με τη δικτατορία.
