Αν είσαι ΣΥΡΙΖΑ, τα Τέμπη είναι έγκλημα και ο Καραμανλής πρέπει να κάτσει στο σκαμνί για δολοφονία από ενδεχόμενο δόλο.
Αν είσαι ΣΥΡΙΖΑ, το Μάτι είναι τραγωδία για την οποία ευθύνεται ένας συνταξιούχος που έβαλε τη φωτιά και είναι αθώοι οι πολιτικοί που διαχειρίστηκαν την πυρκαγιά.
Αν είσαι ΣΥΡΙΖΑ, στήνεις ένα χυδαίο επικοινωνιακό σόου στο κέντρο επιχειρήσεων της Πυροσβεστικής και, ενώ γνωρίζεις ότι υπάρχουν νεκροί, ακούς τον τότε πρωθυπουργό να ρωτάει «πότε θα πετάξουν τα ελικόπτερα» και τους παριστάμενους υπουργούς να συμμετέχουν στην άθλια εκείνη ΣΥΡΙΖΑϊκή παράσταση.
Αν είσαι ΣΥΡΙΖΑ, εννοείται ότι δεν λες συγγνώμη στις οικογένειες των θυμάτων.
Αν είσαι ΣΥΡΙΖΑ, μιλάς για «δικαίωση» μετά τις ποινές-χάδι.
Αν είσαι ΣΥΡΙΖΑ, μετά την απόφαση του δικαστηρίου πετάς και ένα «σωπάστε» στους πολιτικούς αντιπάλους και δημοσιογράφους που έκαναν κριτική στον ΣΥΡΙΖΑ για την τραγική διαχείριση του εθνικού εγκλήματος στο Μάτι.
Αν είσαι ΣΥΡΙΖΑ, αλλάζεις μία βδομάδα πριν από τις εκλογές τον Ποινικό Κώδικα.
Νεκροί και νεκροί
Αν είσαι ΣΥΡΙΖΑ, για το τραγικό δυστύχημα στα Τέμπη ευθύνεται όχι ο μοιραίος σταθμάρχης που έβαλε τα δύο τρένα στην ίδια γραμμή και οι παθογένειες του κράτους, αλλά ο «διαβολικός» Μητσοτάκης, ο «δολοφόνος» Καραμανλής και καμιά δεκαριά υπουργοί.
Αν είσαι ΣΥΡΙΖΑ, συκοφαντείς μέρα παρά μέρα την κυβέρνηση της χώρας σου στο Ευρωκοινοβούλιο, την οποία στο εσωτερικό στελέχη του την έχουν χαρακτηρίσει «κυβέρνηση δολοφόνων».
Αν είσαι ΣΥΡΙΖΑ, κρεμάς κι ένα μαύρο πανό στα γραφεία του κόμματος για να δείξεις ότι είσαι πολύ, μα πάρα πολύ ευαίσθητος για την τραγωδία στα Τέμπη. (Για την ιστορία θυμίζουμε ότι δεν έπραξε το ίδιο για την εθνική τραγωδία που έλαβε χώρα στο Μάτι).
Αν είσαι ΣΥΡΙΖΑ, εργαλειοποιείς τα Τέμπη κι όπου βγει.
Τέλος, αν είσαι ΣΥΡΙΖΑ, παραφράζοντας τον εθνικό μας ποιητή, αληθές ό,τι είναι κομματικό.
Αν δεν είσαι ΣΥΡΙΖΑ
Αν δεν είσαι ΣΥΡΙΖΑ, αλλά ένα κόμμα κανονικό και μάλιστα κυβερνητικό, τότε παίρνεις όλες εκείνες τις πρωτοβουλίες ώστε η Πολιτεία να σέβεται –στην πράξη και όχι στα λόγια– τους πολίτες και να στρέφει το βλέμμα και προς την πλευρά των θυμάτων. Να νοιάζεται για τα δικαιώματα που έχουν τα θύματα. Να κοιτάζει και προς τη μεριά της κοινωνίας, η οποία έχει κουραστεί με τους «εμπόρους πόνου» και ζητάει τα αυτονόητο: ασφάλεια, Δικαιοσύνη και όχι ατιμωρησία αλά ΣΥΡΙΖΑ.
Ο διαβόητος Ποινικός Κώδικας του 2019
Τι σημαίνει η αλλαγή που έκανε ο ΣΥΡΙΖΑ το 2019 στον Ποινικό Κώδικα; Σύμφωνα με τον υπουργό Δικαιοσύνης Γιώργο Φλωρίδη:
• Με τον Κώδικα του 2019 του ΣΥΡΙΖΑ, για ανθρωποκτονία από αμέλεια, όταν αυτή είχε πολλά θύματα, η ανώτερη ποινή ήταν 5 χρόνια. Τώρα γίνεται 10 χρόνια.
• Οταν έχουμε εμπρησμό δάσους από αμέλεια και έχουμε θανάτους, οι διατάξεις του Κώδικα επί ΣΥΡΙΖΑ το χαρακτήριζαν «ελαφρύ πλημμέλημα» και η κατώτερη ποινή άρχιζε από 10 μέρες. Ο Κώδικας της Νέας Δημοκρατίας προβλέπει ότι σε αυτές τις περιπτώσεις η ελάχιστη ποινή είναι κάθειρξη 10 ετών, η ανώτερη ποινή είναι 20 χρόνια και μπορεί να επιβληθεί χρηματική ποινή 200.000 και δήμευση της περιουσίας.
• Οταν έχουμε εμπρησμό δάσους από πρόθεση και έχουμε θανάτους, οι διατάξεις που έχουμε ψηφίσει λένε ότι οι ποινές αυτές υποχρεωτικά οδηγούν στη φυλακή, διότι δεν επιτρέπεται χορήγηση αναστολής, δεν επιτρέπεται μετατροπή της ποινής και η έφεση δεν έχει ανασταλτικό αποτέλεσμα. Δηλαδή φυλακή. Με τις διατάξεις που ίσχυαν, οι προβλέψεις του Κώδικα του ΣΥΡΙΖΑ ήταν κατά ανώτατο όριο κάθειρξη 15 ετών και με την υποχρεωτική απόλυση αυτός έβγαινε έξω στα 6 χρόνια υποχρεωτικά. Και τώρα, οι προβλεπόμενες ποινές είναι ισόβια και έχει δικαίωμα κάποιος που είναι καταδικασμένος σε ισόβια να κάνει αίτηση για αποφυλάκιση μόλις περάσουν 25 χρόνια. Αρα 6 χρόνια επί ΣΥΡΙΖΑ και 25 χρόνια επί Νέας Δημοκρατίας.
• Ο Κώδικας του ΣΥΡΙΖΑ, έναν χρόνο μετά την τραγωδία στο Μάτι, «πήγε» την ανώτερη ποινή φυλάκισης στα 8 χρόνια από 10, έτσι ώστε η ποινή-βάση όταν είναι χαμηλή να μπορεί να ανασταλεί ολόκληρη.
