Διάβασα απνευστί το βιβλίο «Λαϊκισμός – Μια ατίθαση λέξη», που υπογράφουν ο Στάμος Παπαστάμου, ο Γεράσιμος Προδρομίτης και ο Τάσος Παππάς και διένειμε στους αναγνώστες της η «Εφημερίδα των Συντακτών» και θα σας μεταφέρω ορισμένα αποσπάσματα. Μετά από μία γενική θεωρητική ανάλυση του τι είναι τελικά λαϊκισμός, αναφέρει ότι «η καθεστωτική νομενκλατούρα, η διαπλοκή και η κρατικοδίαιτη επιχειρηματική τάξη, που διαγούμισε τη χώρα και την έφερε στο χείλος της καταστροφής, προσπάθησε να αποτρέψει την ήττα της τον Ιανουάριο του 2015. Δεν τα κατάφερε κι ας μετήλθε βρόμικα μέσα» και κάπως έτσι, ήρθε στην εξουσία ο ΣΥΡΙΖΑ.
Και συνεχίζει: «ο ΣΥΡΙΖΑ, (…) είχε υποσχεθεί ότι θα σκίσει τα Μνημόνια, θα βάλει τις αγορές να χορεύουν, θα καταργήσει τη λιτότητα (…). Με αυτά τα συνθήματα κέρδισε τις εκλογές του 2015 (…). Η αυτοκριτική (ενν. του Αλέξη Τσίπρα) για τις επιλογές εκείνη την περίοδο συνοψίστηκε στη φράση “είχα αυταπάτες" Μίζερη; Oντως. Ωστόσο (…) αυτή ήταν μια γενναία στάση» (σελ. 22-24).
Το ΠΑΣΟΚ, χαρακτηρίζεται ως «η λαϊκίστικη σφήνα του συστήματος». Μάλιστα, παρατίθεται απόσπασμα από το βιβλίο του Χ. Θεοχαράτου «Χαρίλαος Φλωράκης, ο λαϊκός ηγέτης», στο οποίο αναφέρεται ότι «το ΠΑΣΟΚ είναι η πιο επιτήδεια, η πιο πανούργα Δεξιά που γνώρισε η Ελλάδα και αυτοπροσδιορίζεται ως Κεντροαριστερά για να έχει δημοκρατική νομιμοποίηση στις αριστερές και κεντρώες μάζες». Κατά την άποψη των συγγραφέων, το ΠΑΣΟΚ «διέπραξε έγκλημα καθοσιώσεως αφού δεν σεβάστηκε τους τίτλους ιδιοκτησίας της (ενν. της Αριστεράς). Hταν ένας χυδαίος καταπατητής, ένας αδίστακτος λαφυραγωγός, ένας επικίνδυνος λαϊκιστής» (σελ. 63-65).
