Ακριβώς τρεις μήνες μετά τις εθνικές εκλογές και με τον ΣΥΡΙΖΑ να έχει πλέον και επισήμως νέο αρχηγό, ελάχιστα πράγματα έχουν αλλάξει στο πολιτικό σκηνικό. Τουλάχιστον αυτό δείχνουν οι πρώτες φθινοπωρινές δημοσκοπήσεις, οι οποίες λαμβάνουν μάλιστα υπόψη την επιρροή της εκλογής του Στέφανου Κασσελάκη στην ηγεσία του κόμματος της αξωματικής αντιπολίτευσης, αλλά και τις αστοχίες και αδυναμίες που σημάδεψαν σε συγκεκριμένους τομείς αυτούς τους τρεις μήνες το έργο της κυβέρνησης του Κυριάκου Μητσοτάκη.
Γράφει η Έρση Παπαδάκη
Αντίθετα λοιπόν απ’ ό,τι θα περίμενε κάποιος, η κυβέρνηση και η Νέα Δημοκρατία όχι απλώς δεν έχουν υποστεί φθορά, αλλά εξακολουθούν ν’ απολαμβάνουν της απόλυτης εμπιστοσύνης της μεγάλης πλειοψηφίας των πολιτών και μάλιστα με ποσοστά αντίστοιχα με αυτά των εθνικών εκλογών του Μαΐου και Ιουνίου ή και ακόμη υψηλότερα.
Το προφίλ και η ικανότητα
Ασφαλώς καθοριστικός παράγοντας ως προς τούτο είναι το προφίλ του Κυριάκου Μητσοτάκη και η ικανότητα του πρωθυπουργού να διαχειριστεί δύσκολες καταστάσεις και κρίσεις, όπως αυτές του καλοκαιριού με τις πλημμύρες και τις πυρκαγιές. Είναι η εμπιστοσύνη που εξακολουθεί να εμπνέει ο κ. Μητσοτάκης στους ψηφοφόρους που κινούνται σε όλους τους πολιτικούς χώρους, ακόμη και εκτός της Νέας Δημοκρατίας, και βεβαίως ο τρόπος με τον οποίο εμφανίζεται ο ίδιος μπροστά σε όλες τις κρίσεις, δίχως να διστάσει να αναγνωρίσει ακόμη και τις ευθύνες της κυβέρνησης και να ζητήσει συγγνώμη για τα λάθη που έγιναν.
Από την άλλη πλευρά, τα πρώτα συμπεράσματα από την παρουσία του κ. Κασσελάκη στην Κουμουνδούρου δεν δείχνουν ιδιαιτέρως θετικά, παρά τη «λάμψη» που ο ίδιος εξέπεμψε κατά την κούρσα διαδοχής του Αλέξη Τσίπρα και κατά γενική ομολογία ήταν αυτή που του χάρισε τη νίκη. Η έλλειψη πολιτικών θέσεων και η γενικότερη αναταραχή στον ΣΥΡΙΖΑ, με τις αντικρουόμενες δηλώσεις στελεχών και τις προβλέψεις ακόμη και για τα... χειρότερα που έρχονται ως προς τη συνοχή του κόμματος λειτουργούν ασφαλώς ως ανασταλτικός παράγοντας και επηρεάζουν όχι μόνο το προφίλ του νέου αρχηγού, αλλά και τη (δυνητική) εκλογική επίδοση του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης, το οποίο εμφανίζεται –προς το παρόν, τουλάχιστον– καθηλωμένο στα επίπεδα των εθνικών εκλογών του Μαΐου και Ιουνίου.
Με άλλα λόγια, η δημοτικότητα του κ. Κασσελάκη, η οποία είναι υψηλότερη από αυτήν του κ. Τσίπρα, δεν αρκεί ώστε να τραβήξει το κάρο μπροστά, ενώ η ανύπαρκτη μέχρι στιγμής αντιπολίτευση που ασκεί ο ΣΥΡΙΖΑ κάθε άλλο παρά βοηθάει να εμπεδωθεί εμπιστοσύνη στους ψηφοφόρους.
