Άλαλα τα χείλη των ασεβών
Βγήκε από το πολιτικό καβούκι του ο Τσίπρας –καλώς τον κι ας άργησε– και είπε να μιλήσει για το κράτος δικαίου.
Ποιος; Ο Τσίπρας, που επί ημερών του καταπατήθηκε βάναυσα το κράτος δικαίου.
Που επί ημερών του στήθηκε η Novartis: η μεγαλύτερη πολιτική σκευωρία από συστάσεως ελληνικού κράτους.
Που επί ημερών του δημιουργήθηκε (βλ. καταγγελίες Κοντονή) «παρα-υπουργείο Δικαιοσύνης στο Μαξίμου».
Που επί ημερών του επιχειρήθηκε η χειραγώγηση της ενημέρωσης (βλ. «τιμημένα» βοσκοτόπια και τηλεοπτικές άδειες) και που διώκονταν από ΣΔΟΕ και δικαστές οι «ενοχλητικοί» και «ανυπάκουοι» δημοσιογράφοι.
Που επί ημερών του ακούγονταν τερατώδη πράγματα, από τον τότε «υπαρχηγό» του, για διορισμούς δικών τους δικαστών καθώς και για να κλείσουν μερικούς πολιτικούς στη φυλακή.
Που επί ημερών του κορυφαίοι υπουργοί σουλατσάριζαν στον Άρειο Πάγο για να «ενημερωθούν» για τη σκευωρία Novartis.
Αυτά κι άλλα πολλά «δημοκρατικά» έλαβαν χώρα στην Ελλάδα, όταν στο τιμόνι της χώρας βρίσκονταν οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ.
Συμπερασματικά: στην περίπτωση του τοξικού και λαϊκιστή Τσίπρα ταιριάζει γάντι αυτό που έλεγαν οι αρχαίοι: «Κρείττον του λαλείν το σιγάν». Κι αν δεν το καταλαβαίνει αυτό ας του… αφιερώσουμε τη γνωστή «νεοελληνική» παροιμία: «Εκεί που μας χρωστούσανε, μας πήραν και το βόδι». Τελεία, παράγραφος.
Ηχηρή απάντηση από Κλάπα και Αδειλίνη
Οι… εξυπνάδες που εκστόμισε από το βήμα της Βουλής για τη Δικαιοσύνη και το κράτος δικαίου, στην ημερίδα με τίτλο «Ενδυναμώνοντας την Δημοκρατία», «έλαβαν» την αρμόζουσα «απάντηση» από την ηγεσία του Αρείου Πάγου.
Μόλις ο αμετροεπής Τσίπρας άρχισε να λέει για «ευθύνες της Δικαιοσύνης» σε διάφορες υποθέσεις, η Γεωργία Αδειλίνη και η Ιωάννα Κλάπα αποχώρησαν.
Οι δύο κορυφαίες δικαστικοί λειτουργοί της χώρας, ευρισκόμενες –όπως τονίζουν δικαστικές πηγές στο dikastiko.gr– σε αδυναμία απάντησης διά λόγου (δεν ήταν ομιλήτριες), θεώρησαν προφανώς πως «έχουν υποχρέωση να προασπίσουν το κύρος του θεσμού που υπηρετούν και κυρίως από επιθέσεις που είναι άδικες και εμπεδώνουν ένα αίσθημα προς τους πολίτες που δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα».
Παράλληλα θεώρησαν, κατά την εκτίμηση των ίδιων πηγών, πως αποτελεί προσβολή για τον θεσμό «η γενικευμένη απαξίωση της Δικαιοσύνης στην υπηρέτηση πολιτικών σκοπιμοτήτων. Ας αφήσουν τη Δικαιοσύνη έξω από τα πολιτικά παιχνίδια», ήταν η κατακλείδα των αναφορών, με τη σκωπτική σημείωση «άλλωστε πάντα έχει σημασία ποιος λέει τι».
