Ως τιμητής της Δικαιοσύνης και του κράτους δικαίου εμφανίστηκε ο πρώην πρωθυπουργός και πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξης Τσίπρας, κατά τη διάρκεια της παρουσίας του στη Βουλή. Η πραγματικότητα, όμως, είναι εντελώς διαφορετική καθώς επί των ημερών του η Δημοκρατία αποδυναμώθηκε και το κράτος δικαίου καταβαραθρώθηκε. Και δεν πρόκειται για μια δύο μεμονωμένες υποθέσεις, αλλά για μια συστηματική προσπάθεια να ελεγχθούν «οι αρμοί της εξουσίας».
Πιο χαρακτηριστική προσπάθεια ήταν η σκευωρία της Novartis, με την οποία επιχειρήθηκε να μπουν στη φυλακή δέκα πολιτικοί αντίπαλοι της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ, προκειμένου ο κ. Τσίπρας να κερδίσει τις εκλογές. Ουσιαστικά, ο «μηχανισμός Ρασπούτιν» παρείχε στους «κουκουλοφόρους» ποινική ασυλία με αντάλλαγμα να κάνουν ψευδείς, όπως αποδείχθηκε, καταγγελίες για τα συγκεκριμένα πρόσωπα. Ποιος, μάλιστα, μπορεί να ξεχάσει την παρουσία του τότε κυβερνητικού εκπροσώπου, Δημήτρη Τζανακόπουλου, ή τις πιέσεις του πρώην αναπληρωτή υπουργού Δικαιοσύνης, Δημήτρη Παπαγγελόπουλου, προς ανώτατους δικαστικούς, ώστε η υπόθεση να προχωρήσει.
Είναι χαρακτηριστικό ότι στη Βουλή ο Κ. Φρουζής είχε καταγγείλει ότι η Ελ. Τουλουπάκη, ισχυρό μέλος του συστήματος Ρασπούτιν, στη συνάντηση που είχαν την άνοιξη του 2018, δεν ήθελε να ακούσει τι γνώριζε ο ίδιος για το σκάνδαλο Novartis, αλλά την ενδιέφερε να πει ο μάρτυρας αυτά που η προϊσταμένη της Εισαγγελίας Διαφθοράς ήθελε να ακούσει. Αλλωστε, λίγα χρόνια αργότερα, η εισαγγελέας Εφετών, κ. Γεωργία Τσατάνη, κατήγγειλε κυβερνητικές παρεμβάσεις στη Δικαιοσύνη από τον κ. Παπαγγελόπουλο. Το ίδιο έκανε και ο επιχειρηματίας Ανδρέας Βγενόπουλος καταγγέλλοντας απόπειρα εκβιασμού του από την κ. Θάνου.
Μέσα στη νύχτα
Ηδη, δε, η κ. Θάνου είχε διοριστεί, μετά τη συνταξιοδότησή της, στη θέση της προϊσταμένης του νομικού γραφείου του τότε πρωθυπουργού, λειτουργώντας ως τα μάτια και τα αυτιά του κ. Τσίπρα στον χώρο της Δικαιοσύνης. Θυμίζουμε, δε, ότι το Υπουργικό Συμβούλιο επέλεξε για πρόεδρο του Αρείου Πάγου, στις 3 τα ξημερώματα της 29ης Ιουνίου, τη Βασιλική Θάνου, χωρίς να τηρηθεί η επετηρίδα, αφού ήταν η τέταρτη αντιπρόεδρος κατά σειρά αρχαιότητας μεταξύ αυτών που πληρούσαν τις προϋποθέσεις. Η μεταμεσονύκτια εκλογή της είχε προφανή σκοπιμότητα, καθώς στις 27 Αυγούστου 2015 έγινε ως μοναδική πρόεδρος Ανώτατου Δικαστηρίου –δεδομένου ότι οι άλλες δύο θέσεις, στο ΣτΕ και το Ελεγκτικό Συνέδριο ήταν ακόμη κενές– υπηρεσιακή πρωθυπουργός στην κυβέρνηση που διεξήγαγε τις εκλογές του Σεπτεμβρίου.
Μια ακόμα «παρέμβαση» στο κράτος δικαίου ήταν η υπόθεση των τηλεοπτικών αδειών, με την περιβόητη έκθεση του Ινστιτούτου Φλωρεντίας. Αποτέλεσμα των χειρισμών του Νίκου Παππά ήταν η παραίτηση δύο αντιπροέδρων του ΣτΕ από μέλη της Ενωσης του ΣτΕ, με υπονοούμενα για την αναβολή της διάσκεψης του Δικαστηρίου για την υπόθεση των τηλεοπτικών αδειών, που είχε δοθεί από τον Πρόεδρο του ΣτΕ με αιτιολογία το αρνητικό κλίμα των ημερών στην κοινή γνώμη.
Λίγο καιρό, δε, αργότερα ο υπουργός Δικαιοσύνης, κ. Νίκος Παρασκευόπουλος, διατάσσει τη διενέργεια πειθαρχικού ελέγχου κατά του αντιπροέδρου του ΣτΕ, κ. Αθανασίου Ράντου, ο οποίος μετείχε στη σύνθεση της Ολομέλειας του ΣτΕ, με τον ίδιο, τον Ιούνιο του 2017, να κρίνεται ομόφωνα αθώος. Οταν, μάλιστα, το ΣτΕ έκρινε αντισυνταγματικό τον νόμο Παππά για τις τηλεοπτικές άδειες, παρά την περί του αντιθέτου πρόβλεψη του πρωθυπουργού, ξεκίνησε ένας «πόλεμος», με ορυμαγδό δηλώσεων στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ κατά της Δικαιοσύνης. «Οι αποφάσεις μπορεί να είναι δεσμευτικές αλλά όχι σεβαστές», έλεγε ο Κρέτσος, «αυτόν τον τόπο δεν τον κυβερνούν ούτε τα διαπλεκόμενα ούτε το βαθύ παρακράτος. Τον κυβερνούν οι δημοκρατικά εκλεγμένες κυβερνήσεις με τη βούληση του ελληνικού λαού», πρόσθετε το Γραφείο Τύπου του πρωθυπουργού, ενώ για δικαστικό πραξικόπημα έκανε λόγο ο Πολάκης.
Ανοιχτές φυλακές
Μια ακόμα ηχηρή παρέμβαση στο κράτος δικαίου ήταν η ψήφιση του νόμου Παρασκευόπουλου, που προέβλεπε την αποφυλάκιση κρατουμένων για αποσυμφόρηση των φυλακών και οδήγησε στην αποφυλάκιση ατόμων που διέπραξαν σοβαρά εγκλήματα, προκαλώντας αντιδράσεις στην κοινωνία. Υπενθυμίζεται ότι ο πρώην υπουργός είχε καταγγείλει ότι η μετατροπή του κακουργήματος της δωροδοκίας σε πλημμέλημα στο νέο Ποινικό Κώδικα, που δημιουργήθηκε επί ΣΥΡΙΖΑ, έγινε έπειτα από πιέσεις και για την εξυπηρέτηση συμφερόντων. Αφορμή για την ανάσυρση αποτέλεσαν νεότερες δηλώσεις του κ. Κοντονή, στις αρχές Μαρτίου, για την αλλαγή του Ποινικού Κώδικα λίγο πριν τις εκλογές του Ιουλίου του 2019.
Και, βέβαια, κανείς δεν μπορεί να ξεχάσει όσα έλεγε ο Π. Πολάκης για τη δικαιοσύνη, την εμπλοκή του Μανώλη Πετσίτη, τον Χρήστο Καλογρίτσα που συμμετείχε στον διαγωνισμό για τις τηλεοπτικές άδειες, παρά τις αμφιβολίες για την οικονομική του δυνατότητα.
Σε κάθε περίπτωση, η αντίληψη του Αλ. Τσίπρα και γενικότερα του ΣΥΡΙΖΑ εμπεριέχεται στην άποψη που εξέφρασε ο πρώην πρωθυπουργός όταν είχε οπορτουνιστικά αναλάβει τη διακυβέρνηση της χώρας, μιλώντας για τη Δικαιοσύνη: «Εμείς οι αστοιχείωτοι καταφέρνουμε και ξεπερνάμε πολλές φορές, ακόμη και θεσμικά εμπόδια, αυτών που έχουν ιδιαίτερη στοιχείωση και να μας στήνουν τέτοια εμπόδια, θα τα ξεπερνάμε»…
