Για τους εν Ελλάδι οπαδούς του δικτάτορα Μαδούρο –οι οποίοι τυγχάνουν και φανατικοί υποστηρικτές του κράτους δικαίου– δεν έχει καμία σημασία ότι το καθεστώς στη Βενεζουέλα απαγόρευσε την παρουσία διεθνών παρατηρητών στις εκλογές, ότι δεν ψήφισαν περισσότεροι από 7 εκατομμύρια εξορισθέντες και μικρής σημασίας είναι ότι προτού ανακοινωθούν τα αποτελέσματα σταμάτησε επί 6 ώρες η μετάδοση των αποτελεσμάτων!
Τελικά, ως διά μαγείας, ο Μαδούρο κέρδισε με 51,2% παρά τα στοιχεία που παρουσίασε η ενωμένη αντιπολίτευση και αποδεικνύουν ότι ο δικτάτορας μέχρι την εξάωρη διακοπή συγκέντρωνε το 30% των ψήφων! Σημειωτέον ότι η δημοκρατική αντιπολίτευση καταγγέλλει προπηλακισμούς δικαστικών αντιπροσώπων, τραμπουκισμούς εκλογικών αντιπροσώπων από τους «chavistas», καθώς και χειραγώγηση ψηφοφόρων. Αξιοσημείωτο ότι το αποτέλεσμα αμφισβητείται και από αριστερούς ηγέτες όπως ο Λούλα της Βραζιλίας και ο Μπόριτς της Χιλής.
Εδώ, όμως, τσιμουδιά από τους… αγωνιστές του κράτος δικαίου, θαυμαστές του Μαδούρο, αριστερούς πολιτικούς και… προοδευτικούς δημοσιογράφους-ερευνητές. Καμία έκπληξη: μήπως ο Ισπανός Σάντσεθ, εκ μέρους των σοσιαλιστών, δεν ήταν που πρότεινε την άρση των κυρώσεων που είχε επιβάλει η ΕΕ; Ή μήπως δεν ήταν ο ΣΥΡΙΖΑ που πρότεινε το «κόψιμο» των χρημάτων στην Ελλάδα για το… κράτος δικαίου; Δύο μέτρα και δύο σταθμά.
