Μιλώντας στο νέο Υπουργικό Συμβούλιο το πρωί του Σαββάτου, ο Κυριάκος Μητσοτάκης καθόρισε τον οδικό χάρτη της κυβέρνησης. Τις προτεραιότητες και τους στόχους στο πλαίσιο και του μηνύματος των πολιτών, όπως αυτό καταγράφηκε στις ευρωεκλογές και το οποίο αποκωδικοποιήθηκε. «Αυτή η κυβέρνηση έχει αποδείξει ότι δεν φοβάται να βλέπει κατάματα τις αδυναμίες της και να τις ξεπερνά, γιατί νομίζω πως είναι σαφές ότι οι πολίτες την περασμένη Κυριακή μάς έστειλαν ένα μήνυμα: "Σας εμπιστευόμαστε αλλά προσπαθήστε περισσότερο. Δεν πιστεύουμε στα λεφτόδεντρα, αλλά έχουμε υψηλές απαιτήσεις από εσάς. Πατήστε γκάζι και όχι φρένο. Σας θέλουμε δίπλα και όχι απέναντι"», δήλωσε χαρακτηριστικά ο πρωθυπουργός απευθυνόμενος στα μέλη του Υπουργικού Συμβουλίου.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης συνέχισε λέγοντας ότι «αυτές οι διαθέσεις είναι στο εξής οι πυξίδες μας στην πολιτική μας δουλειά, όμως, προσέξτε, και στην καθημερινή συμπεριφορά μας, νομίζω με επιδιώξεις οι οποίες είναι συμβατές με τις νωπές εντολές των πολιτών», για να καταλήξει σημειώνοντας: «Συνεπώς, η αντιμετώπιση της ακρίβειας, το πιο αποτελεσματικό κράτος, η αναδιάρθρωση του πρωτογενούς τομέα, η καλύτερη Υγεία και Παιδεία θα έλεγα ότι γίνονται τώρα πιο στοχευμένες προτεραιότητές μας. Χωρίς, ωστόσο, να υπάρχουν χαρτοφυλάκια πρώτης και δεύτερης ταχύτητας ή να μην αυξάνονται οι ταχύτητές μας σε όλα τα πεδία».
Αυτή είναι η ουσία, αυτή είναι και η πραγματικότητα. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης αναγνωρίζει λάθη, διορθώνει αστοχίες και παραλείψεις και προχωρά στην υλοποίηση του έργου για το οποίο έχει δεσμευθεί. Με κεντρικό όραμα τη βελτίωση της χώρας, την ανάταξη και την ανάπτυξη, χωρίς να διαταραχθεί η κοινωνική συνοχή. Η επίκληση του Κωνσταντίνου Καραμανλή και η αναφορά του στη μέχρι πρόσφατα αδημοσίευτη συνέντευξή του, στην οποία ο ιδρυτής της Νέας Δημοκρατίας σημείωνε ότι «υπήρξα πάντα προοδευτικός, ανεπηρέαστος από δογματισμούς και προκαταλήψεις. Δεν είμαι ούτε δεξιός δεν είμαι ούτε κεντρώος δεν είμαι ούτε αριστερός, ώστε κάθε φορά να μπορώ να επιλέγω τη λύση που συμφέρει τον τόπο μου», είναι χαρακτηριστική.
Ως κυβερνήτης, ο Κυριάκος Μητσοτάκης επιλέγει τις λύσεις και όχι τους δογματισμούς, είναι πρωθυπουργός όλων των Ελλήνων και έτσι πρέπει να φέρεται και να λειτουργεί όταν λαμβάνει αποφάσεις και γι’ αυτό τον εμπιστεύονται οι πολίτες, όπως έδειξαν και στις ευρωεκλογές της 9ης Ιουνίου. Μπορεί να καταγράφηκε μεγάλη αποχή, μπορεί να υπήρξε πτώση των ποσοστών της κυβερνώσας παράταξης, όμως, πέραν όλων των άλλων στοιχείων που προέκυψαν από την ανάλυση των αποτελεσμάτων, προκύπτει ότι οι πολίτες δεν εμπιστεύονται τους άλλους πολιτικούς αρχηγούς, το λαϊκισμό και τις υποσχέσεις χωρίς αντίκρισμα.
Ακόμη περισσότερο δεν εμπιστεύονται τους άλλους πολιτικούς αρχηγούς ούτε ως αξιωματική αντιπολίτευση. Τα περί σοβαρής αντιπολίτευσης του Νίκου Ανδρουλάκη έπεσαν στο κενό, αφού επέλεξε και αυτός να ακολουθήσει την τακτική της καταστροφολογίας του Στέφανου Κασσελάκη. Ο δε πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ έχασε επίσης ψήφους και ποσοστά, ενώ δήλωνε βέβαιος για την ανατροπή και τώρα εμφανίζεται ικανοποιημένος διότι έχασε ποσοστά η Νέα Δημοκρατία. Ετσι, την ώρα που ο πρωθυπουργός πατάει γκάζι, η αντιπολίτευση αναζητεί το πρόσωπο που θα τον... νικήσει στις επόμενες εθνικές εκλογές. Χωρίς πυξίδα, χωρίς εναλλακτική πρόταση, χωρίς αξιόπιστο πρόγραμμα ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ μιλούν για δήθεν συγκλίσεις προγραμματικές σε βάσεις ουτοπικές. Η καταστροφολογία και η τοξικότητα δεν αποτελούν πρόγραμμα, ούτε και βοηθούν στη βελτίωση της κυβέρνησης.
Αποτέλεσμα; Ο Κυριάκος Μητσοτάκης μετατρέπεται και σε... αξιωματική αντιπολίτευση. Σε αξιόπιστη αξιωματική αντιπολίτευση, που χρειάζεται η χώρα και δεν μπορεί να εκφραστεί μέσα από την πραγματικότητα που φέρνει το λεγόμενο ενάμιση κόμμα. Καταγράφει τα προβλήματα, διαπιστώνει τα λάθη, αναγνωρίζει τις παραλείψεις και τίθεται παράλληλα ως ο ελεγκτής της πορείας της κυβέρνησης, δηλαδή ασκεί το ρόλο της αξιωματικής αντιπολίτευσης βάζοντας στο μικροσκόπιο τη λειτουργία του κυβερνητικού μηχανισμού.
Σήμερα στην αντιπολίτευση βρίσκονται και δύο κόμματα που δηλώνουν κόμματα εξουσίας. Μέχρι στιγμής δεν έχουν δείξει ότι μπορούν να εκτελέσουν το ρόλο της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Δεν είναι τα ποσοστά τους που το καθορίζουν αυτό. Είναι η στάση τους εντός και εκτός Βουλής. Αλλωστε αυτή έχει προκαλέσει και τα εσωκομματικά προβλήματα που εκτυλίσσονται πρώτα στο ΠΑΣΟΚ και μετά στον ΣΥΡΙΖΑ.
Η αναζήτηση μιας συνεργασίας, η προσπάθεια συμπόρευσης μεταξύ δύο πλευρών που δήλωναν μέχρι χθες πως δεν έχουν κάτι κοινό, αναδεικνύει την αδυναμία τους ειδικά στο σημείο αναγόρευσής τους ως πολιτικού αντίπαλου του Κυριάκου Μητσοτάκη, ο οποίος έχει δηλώσει κατ’ επανάληψη ότι αντίπαλός του, αντίπαλος της κυβέρνησής του, είναι τα προβλήματα των πολιτών. Αυτό που βάζει σε προτεραιότητα, έχοντας παράλληλα να διαχειριστεί και το ρόλο της Ελλάδας στην Ευρώπη. Ρόλο που καθίσταται ηγετικός, όπως αποδεικνύεται πλέον και από τη στάση των Ευρωπαίων ηγετών έναντι του Ελληνα πρωθυπουργού και που επιτρέπει την καλύτερη δυνατή διεκδίκηση υπέρ των συμφερόντων της χώρας και των πολιτών.
* Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην έντυπη έκδοση του «Μανιφέστο»
