Στη σημαντική απώλεια του Πέτρου Στυλιανού αναφέρεται σε άρθρο του στον Φιλελεύθερο ο Δρ Κυριάκος Α. Κενεβέζος, τέως πρέσβης της Κυπριακής Δημοκρατίας στην Ελλάδα. Όπως σημειώνει, ο Πέτρος Στυλιανού δύναται χωρίς καμία δόση υπερβολής να χαρακτηριστεί ως η επιτομή της αγάπης για την πατρίδα και την ελευθερία, ενώ με τα έργα του και τις δράσεις του σημάδεψε ανεξίτηλα την ιστορία της Κύπρου και του κυπριακού ελληνισμού.
Ο Κυριάκος Κενεβέζης τονίζει επίσης ότι η κληρονομιά του Πέτρου Στυλιανού θα παραμείνει ζωντανή ως φάρος έμπνευσης για τις μελλοντικές γενιές, ως ένα πρόσωπο που υπενθύμιζε τη σημασία του αγώνα για τα ιδανικά της ελευθερίας, της δικαιοσύνης και της ανθρώπινης αξιοπρέπειας.
Το άρθρο του Κυριάκου Κενεβέζου
Η ζωή του ήταν μια συνεχής μάχη για ελευθερία και δικαιοσύνη, αρχίζοντας από τα νεανικά του χρόνια όταν εντάχθηκε στον απελευθερωτικό αγώνα κατά της βρετανικής κατοχής, και συνεχίζοντας με την ακούραστη δράση του στον πολιτικό και πολιτιστικό στίβο μετέπειτα.
Το πάθος του για την πατρίδα ξεκίνησε νωρίς και χαρακτήρισε κάθε πτυχή της ζωής του. Σπουδάζοντας Ελληνική Φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, έθεσε τις βάσεις για μια ζωή αφιερωμένη στη μόρφωση και την πνευματική ανάταση. Ο Πέτρος Στυλιανού δεν αρκέστηκε στη θεωρία αλλά μετέφερε τις αξίες αυτές στην πράξη, μέσα από τη δράση του αλλά και συγγραφή με το σημαντικότερο έργο του να είναι το επικό ποίημα που αποτυπώνει την ηρωική άμυνα και τη δραματική έξοδο του Μεσολογγίου.
Ως πολιτικός και κοινωνικός ακτιβιστής, ηγήθηκε πρωτοβουλιών που στόχευαν στην προστασία των αδυνάμων και στην προαγωγή της δικαιοσύνης, διεκδικώντας και επιδιώκοντας μια κοινωνία πιο δίκαιη για όλους. Πρόσθετα με την προσφορά του προώθησε την εκπαίδευση και την έρευνα, ενισχύοντας τον πολιτιστικό και επιστημονικό ιστό της χώρας.
Η διακρίνουσα αντίληψή του για τον πατριωτισμό δεν περιοριζόταν σε εθνικά σύνορα, αλλά εκτεινόταν στην προστασία και την ανάδειξη της κυπριακής ταυτότητας και κληρονομιάς ενταγμένης πάντα στο ευρύτερο πλαίσιο του ελληνισμού. Από τα έδρανα της Βουλής εισηγήθηκε τεκμηριωμένες προτάσεις για τη δημιουργία νευραλγικών έργων πολιτιστικής υποδομής και προστάτευσε σημαντικά μνημεία υψηλής πολιτιστικής αξίας και κληρονομιάς.
Ο Πέτρος Στυλιανού δύναται, χωρίς καμία δόση υπερβολής να χαρακτηριστεί, ως η επιτομή της αγάπης για την πατρίδα και την ελευθερία, με την δράση του να έχει αφήσει ανεξίτηλο σημάδι στην ιστορία της Κύπρου.
Ευτυχώς τιμήθηκε εν ζωή για την ακλόνητη πίστη του στις αξίες του πατριωτισμού και της δικαιοσύνης.
Η κληρονομιά του θα παραμείνει ζωντανή ως φάρος έμπνευσης για τις μελλοντικές γενιές, ως ένα πρόσωπο που υπενθύμιζε τη σημασία του αγώνα για τα ιδανικά της ελευθερίας, της δικαιοσύνης και της ανθρώπινης αξιοπρέπειας. Μέσα από τα έργα του, τις δράσεις του και την αφοσίωσή του στον πατριωτισμό και την εκπαίδευση σημάδεψε ανεξίτηλα την ιστορία της Κύπρου και του Κυπριακου Ελληνισμού.
Η αφοσίωση του στη διάδοση της γνώσης και στην ανάπτυξη του πολιτισμού έδωσε νέα δυναμική στην κυπριακή κοινωνία, ενώ παραμένει ως έμπνευση για τις επόμενες γενιές.
Αντιλήφθηκε την ευθύνη της γνώσης και την ισχύ της συγγραφής, επιδιώκοντας να καταγράψει και να αναδείξει την ιστορία και τον πολιτισμό της Κύπρου με έναν τρόπο που να συγκινεί και να συνεγείρει τους αναγνώστες του. Ενσάρκωσε την ιδέα ότι η πολιτιστική κληρονομιά και η παιδεία είναι αναπόσπαστα στοιχεία του πατριωτισμού. Αγωνίστηκε για τη δημιουργία μιας κοινωνίας που να αναγνωρίζει τον πλούτο της μόρφωσης και της πνευματικής ανάπτυξης, καθιστώντας τον έναν από τους πλέον σημαντικούς φορείς της νεώτερης ιστορίας της Κύπρου.
Ο θάνατος του Πέτρου Στυλιανού αποτέλεσε μια σημαντική απώλεια για την κοινωνία της Κύπρου, όμως το έργο και οι αξίες του θα συνεχίσουν να εμπνέουν. Οι εθνικές, πολιτικές και πολιτιστικές του συνεισφορές, η λογοτεχνική του δημιουργία και η ανιδιοτελής αφοσίωσή του στην κοινωνική δικαιοσύνη αντικατοπτρίζουν ένα πνεύμα που δεν αναζητούσε προσωπική δόξα αλλά την ευημερία και την εξέλιξη της κοινωνίας του.
Επέλεγε πάντα το «εμείς» αντί του «εγώ» και αυτό χαρακτήρισε απόλυτα κάθε επιλογή του βίου του.
Το παράδειγμά του ως ένθερμος υπερασπιστής των ιδεών και των αρχών του, με τον ανυποχώρητο αγώνα για την Κύπρο αλλά και τα δικαιώματα και την αξιοπρέπεια του κάθε ανθρώπου, θα παραμείνει ένα ισχυρό κίνητρο για όλους όσοι επιθυμούν να αφήσουν τον κόσμο λίγο καλύτερο από ό,τι τον βρήκαν.
