Κριτική για βίαιη συντηρητικοποίηση άσκησε στον ΣΥΡΙΖΑ και την ηγετική του ομάδα, ο βουλευτής της Νέας Αριστεράς, Νάσος Ηλιόπουλος, σε συνέντευξη που παραχώρησε στην ΕΡΤ, στους δημοσιογράφους Κώστα Παπαχλιμίντζο και Χριστίνα Βίδου. Η συζήτηση περιστράφηκε γύρω από τα δημοσκοπικά αποτελέσματα της Νέας Αριστεράς (όπου εμφανίζεται να αποσπά το 2,5%), με τον Νάσο Ηλιόπουλο να κάνει μια ανάλυση για ολόκληρο τον κεντροαριστερό πόλο και το πώς θα πρέπει να συσπειρωθεί ενάντια στην πολιτική του Κυριάκου Μητσοτάκη, λέγοντας πως ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί, αλλά ούτε και το ΠΑΣΟΚ. Μόνο η Νέα Αριστερά με το 2,5% μπορεί, προφανώς.
Συνεχίζοντας αυτό το κρεσέντο μικρομεγαλισμού, ο Νάσος Ηλιόπουλος ανέλυε το πώς θα καταφέρει αυτό το 2,5% να γίνει πλειοψηφικό ρεύμα, φέρνοντας στο προσκήνιο της ατζέντας θέματα όπως η στεγαστική κρίση, η οικολογία και η έμφυλη βία. Διότι προφανώς, αυτά είναι τα κεντρικά πολιτικά ζητήματα, δεν πρόκειται δηλαδή για θέματα «ειδικών κοινών». Έτσι είναι, αν έτσι πιστεύουν.
Αυτό που παρατηρεί κανείς, είναι το εξής: αποσχίστηκε ο ιστορικός ΣΥΡΙΖΑ του 3% για να πάρει 2,5% και τελικά αν συνεχίσουν έτσι, θα το χάσουν και αυτό. Αυτή η προσπάθεια να εμφανιστούν ως «οι θεσμικοί τεχνοκράτες της Αριστεράς», που δεν «πέφτουν στο επίπεδο του ΣΥΡΙΖΑ» να κάνουν επιθέσεις απέναντι στους πρώην συντρόφους τους, πολύ απλά δεν έχει εκλογικό ακροατήριο. Διότι ας μην ξεχνάμε, ότι το εκλογικό ακροατήριο του ΣΥΡΙΖΑ -στο οποίο δηλαδή απευθύνεται η Νέα Αριστερά-, από το 2012 έως και τις ημέρες μας, έχει εκπαιδευτεί στην εχθροπάθεια και τον πολακισμό και στην μεγάλη του πλειοψηφία βγάζει φλύκταινες από αυτό το «αφ' υψηλού» ύφος. Αυτό το συγκεκριμένο ύφος με το ζόρι μπορεί να μιλήσει στο κέντρο, το οποίο με τη σειρά του όμως, βγάζει φλύκταινες με τις ακροαριστερές απόψεις της Νέας Αριστεράς, όπως για παράδειγμα στο λαθρομεταναστευτικό. Να συνεχίσουν έτσι και η επιτυχία είναι σίγουρη!
Η δήλωση του Νάσου Ηλιόπουλου
Χριστίνα Βίδου: «Να ρωτήσω κάτι: αν υπάρχει πολιτική πικρία, όχι για τον κύριο Κασσελάκη, αλλά για την ηγετική ομάδα που τον πλαισιώνει. Αισθάνομαι ότι επειδή όντως δεν τον γνωρίζετε και εσείς, αλλά και οι υπόλοιποι τόσο καλά, υπάρχει μια πικρία γύρω από τον κύριο Πολάκη και τον κύριο Παππά. Τώρα επειδή θα φύγει για ένα ταξίδι ο κύριος Κασσελάκης και μετά θα κάνει και μια περιοδεία στην ομογένεια, κάποιοι λένε ότι αφήνει το κόμμα στον Νίκο Παππά, κι ότι υπάρχει και μια δυσαρέσκεια από τον Πολάκη. Υπάρχει από την πλευρά της Νέας Αριστεράς και των στελεχών της, πικρία για αυτούς τους δυο - πάλαι ποτέ στενούς συνεργάτες και συντρόφους;»
Νάσος Ηλιόπουλος: «Κοιτάξτε, επιλογές στην πολιτική δεν κάνεις με βάση το συναίσθημα, αν συμπαθείς κάποιον ή δεν τον συμπαθείς, πικρίες και όχι πικρίες. Εμείς κάναμε μια επιλογή για δυο βασικούς λόγους: πρώτα απ' όλα γιατί βλέπουμε ότι υπάρχει μια διαφωνία με πολιτικές επιλογές της νέας ηγετικής ομάδας, επιλογές οι οποίες κατά τη γνώμη μου, δείχνουν μια βίαιη συντηρητικοποίηση. Πολλές φορές δείχνουν και ένα ανερμάτιστο πολιτικό πλάισιο. Δηλαδή, άλλη τοποθέτηση στον ΣΕΒ, άλλη τοποθέτηση στον Economist, άλλη τοποθέτηση μετά από δεκαπέντε ημέρες σε μια συνέντευξη σε έναν συνάδελφό σας, για κεντρικά ζητήματα οικονομικής πολιτικής, όπου δεν μπορείς να αλλάζεις γνώμη κάθε δεκαπέντε ημέρες. Αυτό είναι το πρώτο και το δεύτερο, δεν μπορείς να συνυπάρξεις όταν ο συνομιλητής σου σε θεωρεί εσωτερικό εχθρό, υπονομευτή, πέμπτη φάλαγγα, αυλικό των τραπεζών, οτιδήποτε. Είναι αντικειμενικό ότι εκεί δεν υπάρχει πια πλαίσιο συνύπαρξης και συνεργασίας».
