Σε μια ακόμη τηλεοπτική του εμφάνιση στο OPEN, ο Σωκράτης Φάμελλος επιχείρησε, χωρίς επιτυχία, να χτίσει αφήγημα για μια υποτιθέμενη «προοδευτική συμμαχία», την ώρα που ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ βυθίζεται στη δική του εσωστρέφεια. Κι ενώ το κυβερνητικό έργο προχωρά με σταθερότητα, στόχευση και μετρήσιμα αποτελέσματα, ο κ. Φάμελλος αναλώθηκε σε αναδρομές, προσπαθώντας να ξαναγράψει την πραγματικότητα που βιώνουν οι πολίτες: μια πραγματικότητα στην οποία η χώρα, μετά από έξι χρόνια, έχει αξιοσημείωτη δημοσιονομική σταθερότητα, υψηλές διεθνείς αξιολογήσεις και ιστορικά ρεκόρ επενδύσεων.
Αντί να απαντήσει επί της ουσίας στα ζητήματα που θέτουν οι δημοσιογράφοι, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ κατέφυγε στην πεπατημένη της αντιπολιτευτικής υπεκφυγής. Για την ακρίβεια, ο κ. Φάμελλος κατηγόρησε τον πρωθυπουργό ότι «δεν ευθύνεται για τίποτα», παραβλέποντας το γεγονός ότι η κυβέρνηση Μητσοτάκη διαχειρίστηκε διαδοχικές διεθνείς κρίσεις. Από πανδημία και ενεργειακή καταιγίδα έως γεωπολιτικές εντάσεις, κρατώντας ταυτόχρονα την οικονομία όρθια και την κοινωνική συνοχή σταθερή.
Η προσπάθειά του να επαναφέρει τους γνωστούς μύθους περί «ρήτρας αναπροσαρμογής», σα να μην κυβέρνησε ποτέ ο ΣΥΡΙΖΑ, το 2015 με κλειστές τράπεζες και capital controls, δείχνει περισσότερο αμηχανία παρά επιχείρημα. Η κυβέρνηση έχει αποδείξει ότι προχωρά σε στοχευμένες παρεμβάσεις: μείωση πληθωρισμού, στήριξη εισοδημάτων, επενδύσεις στην ενέργεια και πολιτικές στέγασης που επιτέλους αντιμετωπίζουν ένα διαχρονικά παραμελημένο πρόβλημα.
Όταν ο ΣΥΡΙΖΑ αναζητά σωσίβιο στην επιστροφή Τσίπρα αντί για πραγματικές απαντήσεις
Παράλληλα, ο κ. Φάμελλος αποφεύγει συστηματικά να απαντήσει στο κρίσιμο ερώτημα: γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ φθίνει; Γιατί ο Αλέξης Τσίπρας αποχώρησε λέγοντας ότι «ασφυκτιούσε»; Και κυρίως, γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ εμφανίζεται να αναζητά όχι πολιτική ταυτότητα, αλλά… συντονιστή της επόμενης «ομπρέλας»;
Το άγχος σύγκλισης που περιέγραψε ο κ. Φάμελλος δεν δείχνει προοδευτική δυναμική· δείχνει πολιτικό κενό. Δείχνει έναν χώρο που δεν μπορεί να διατυπώσει πρόταση διακυβέρνησης και επανέρχεται μονότονα στο παρελθόν, την ώρα που η κυβέρνηση προχωρά με καθαρές λύσεις και σταθερή πυξίδα.
Σε κάθε περίπτωση, οι πολίτες γνωρίζουν τη διαφορά μεταξύ υπεύθυνης διακυβέρνησης και αντιπολίτευσης που αναζητά σωσίβια, όχι λύσεις.
