Για τις εκλογές στον ΣΥΡΙΖΑ πήρε θέση σήμερα η εξ απορρήτων συνεργάτις του Αλέξη Τσίπρα, Μαρία Μπαλάφα.
Πιο συγκεκριμένα, η κ. Μπαλάφα αναφέρει πως στηρίζει την Έφη Αχτσιόγλου, στέκεται απέναντι στον πολακισμό και μιλά για δημιουργία εσωτερικού εχθρού στον ΣΥΡΙΖΑ.
Σύμφωνα με τα όσα αναφέρει: «Οι μετρήσεις και τα focus groups που είχε στα χέρια του ο Αλέξης Τσίπρας όλο το προεκλογικό διάστημα και δυστυχώς επιβεβαιώθηκαν στην κάλπη έδειχναν ως αιτίες της αποσυσπείρωσης το έλλειμμα αξιοπιστίας που εκπορευόταν και από συμπεριφορές πολιτικού προσωπικού. Η Έφη Αχτσιόγλου δεν ήταν στον αρνητικό κατάλογο των μετρήσεων, το αντίθετο μάλιστα. Είχε ενδιαφέρον το αρνητικό φορτίο που κουβαλούσε η έννοια "πολακισμός" σε όλες τις μετρήσεις και τα focus groups που παρήγγειλε ο Αλέξης Τσίπρας και τελικά επιβεβαιώθηκαν στην κάλπη του Μαΐου».
Ο εσωτερικός εχθρός και ο τραμπισμός
Παράλληλα, η Μαρία Μπαλάφα στην ανάρτησή της κάνει λόγο για δημιουργία εσωτερικού εχθρού ως προς την Έφη Αχτσιόγλου, αλλά και για τραμπισμό. Πιο συγκεκριμένα, αναφέρει ότι «ξεκίνησε η αναζήτηση προσώπου καθώς κανένα από τα πρόσωπα της Κίνησης Μελών και της ΡΕΝΕ, πλην του Διονύση Τεμπονέρα, δεν θα είχε τα χαρακτηριστικά της επόμενης μέρας. (...) Πριν βρεθεί το πρόσωπο όμως η πρακτική του τραμπισμού λέει ότι πρέπει να κατασκευαστεί ο εσωτερικός εχθρός. Στην περίπτωση της Έφης Αχτσιόγλου ο μόνος τρόπος για να κατασκευαστεί και να παρουσιαστεί ως εχθρός ήταν το ψέμα, τα fake news και η λάσπη. Και έπεσαν τόνοι από όλα αυτά εναντίον της. Σε μια ανοιχτή κομματική διαδικασία είναι βέβαιο ότι μετέχουν τμήματα της εκλογικής κομματικής βάσης. Έτσι και έγινε. Στην κάλπη του πρώτου γύρου συμμετείχε όχι αόριστα η κοινωνία, αλλά ένα σημαντικό τμήμα της εκλογικής βάσης του ΣΥΡΙΖΑ. Στην κάλπη προσήλθαν άνθρωποι ηττημένοι. Πολλοί από αυτούς θυμωμένοι και επειδή δεν μπόρεσαν να πάρουν τη ρεβάνς από τον Μητσοτάκη, έπρεπε να πάρουν τη ρεβάνς στο αφήγημα του εσωτερικού εχθρού που χτίστηκε με ψέμα, fake news και λάσπη πριν βρεθεί το άλλο πρόσωπο».
Δείτε αναλυτικά την ανάρτηση της Μαρίας Μπαλάφα:
«Οι μετρήσεις και τα focus groups που είχε στα χέρια του ο Αλέξης Τσίπρας όλο το προεκλογικό διάστημα και δυστυχώς επιβεβαιώθηκαν στην κάλπη έδειχναν ως αιτίες της αποσυσπείρωσης το έλλειμμα αξιοπιστίας που εκπορευόταν και από συμπεριφορές πολιτικού προσωπικού. Η Έφη Αχτσιόγλου δεν ήταν στον αρνητικό κατάλογο των μετρήσεων, το αντίθετο μάλιστα. Είχε ενδιαφέρον το αρνητικό φορτίο που κουβαλούσε η έννοια "πολακισμός" σε όλες τις μετρήσεις και τα focus groups που παρήγγειλε ο Αλέξης Τσίπρας και τελικά επιβεβαιώθηκαν στην κάλπη του Μαΐου.
Η συνέχεια γνωστή. Δεν ήμουν σε αυτούς που συμφώνησαν με τη συνέχεια, αλλά δυστυχώς άνοιξε ο κύκλος της διαδοχής.
Τότε λοιπόν ξεκίνησε η αναζήτηση προσώπου καθώς κανένα από τα πρόσωπα της Κίνησης Μελών και της ΡΕΝΕ, πλην του Διονύση Τεμπονέρα, δεν θα είχε τα χαρακτηριστικά της επόμενης μέρας. Άλλωστε η πλειοψηφία των στελεχών από τις συγκεκριμένες τάσεις ήταν στις πρώτες αρνητικές θέσεις των στοιχείων που είχε στη διάθεσή του ο Αλέξης Τσίπρας όλη την προεκλογική περίοδο.
Πριν βρεθεί το πρόσωπο όμως η πρακτική του τραμπισμού λέει ότι πρέπει να κατασκευαστεί ο εσωτερικός εχθρός. Στην περίπτωση της Έφης Αχτσιόγλου ο μόνος τρόπος για να κατασκευαστεί και να παρουσιαστεί ως εχθρός ήταν το ψέμα, τα fake news και η λάσπη. Και έπεσαν τόνοι από όλα αυτά εναντίον της.
Σε μια ανοιχτή κομματική διαδικασία είναι βέβαιο ότι μετέχουν τμήματα της εκλογικής κομματικής βάσης. Έτσι και έγινε. Στην κάλπη του πρώτου γύρου συμμετείχε όχι αόριστα η κοινωνία, αλλά ένα σημαντικό τμήμα της εκλογικής βάσης του ΣΥΡΙΖΑ. Στην κάλπη προσήλθαν άνθρωποι ηττημένοι. Πολλοί από αυτούς θυμωμένοι και επειδή δεν μπόρεσαν να πάρουν τη ρεβάνς από τον Μητσοτάκη, έπρεπε να πάρουν τη ρεβάνς στο αφήγημα του εσωτερικού εχθρού που χτίστηκε με ψέμα, fake news και λάσπη πριν βρεθεί το άλλο πρόσωπο. Τους καταλαβαίνω γιατί η σύγκρουση λαός - ελίτ, όταν δεν αποκτά πολιτικά χαρακτηριστικά, μεταφέρεται με όρους αντιπολιτικής και στο εσωτερικό ενός κόμματος. Η περίοδος του μνημόνιου - αντιμνημόνιου άφησε πολλές κληρονομιές, μία από αυτές είναι ο υπαρκτός πολιτικός και κοινωνικός χώρος της αντιπολιτικής να εκφράζεται και μέσα από την αριστερά και την αριστερά να μην κάνει τίποτα αυτός ο χώρος να προσλάβει πολιτικά χαρακτηριστικά.
Το πρόσωπο βρέθηκε, καινούριο (ένα βιογραφικό που κανείς δεν μπορεί να γνωρίζει τις πραγματικές του πτυχές τώρα), ιλουστρασιόν και επικοινωνιακό. Εξαιρετική καμπάνια. Αλλά να είμαστε καθαροί, μια καμπάνια μέινστριμ και όχι ντέμοκρατς. Βρέθηκαν άνθρωποι να υποστηρίζουν με πάθος πράγματα που κατηγορούσαν με το ίδιο πάθος λίγες βδομάδες νωρίτερα.
Κυρίως όμως το αποτέλεσμα του πρώτου γύρου ήταν η κινητοποίηση του μηχανισμού ισχυρών στελεχών της Κίνησης Μελών και της ΡΕΝΕ πάνω σε μια κοντόφθαλμη ανάγκη που, αν επικρατήσει, τα επίχειρα θα είναι δυσάρεστα για όλους.
Η πόλωση και η πίεση στο πολιτικό απογύμνωσαν το ιλουστρασιόν πρόσωπο. Και οι εφεδρείες είναι το μέινστριμ μιντιακό (που μέχρι πρόσφατα ήταν κόκκινο πανί), φυσικά το ψέμα και εσχάτως η αποκήρυξη του Τσίπρα και της προσφοράς του στον τόπο. Και μάλιστα με απαξιωτικό τρόπο από πρόσωπα που μόλις τα τελευταία χρόνια βρέθηκαν κάπου κοντά.
Το αν ο Τσίπρας θα μετατραπεί σε Σημίτη του ΓΑΠ ή θα είναι για πάντα ο μεγάλος τιμονιέρης είναι ένα ερώτημα που δεν μπορώ να απαντήσω εγώ. Παρατηρήσεις κάνω που δυστυχώς επιβεβαιώνονται στον χρόνο.
Ένα άλλο επιχείρημα της τελευταίας στιγμής είναι ότι κρίνεται η διεύρυνση και ο μετασχηματισμός. Άλλο ένα ψέμα, όταν την υποψηφιότητα της Αχτσιόγλου στηρίζει από την πρώτη στιγμή κυρίως η διεύρυνση.
Σε κάθε περίπτωση αύριο εκλέγουμε πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ, αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης και διεκδικητή της πρωθυπουργίας.
Αυτά είναι τα τρία καθήκοντα θα έχει ο άνθρωπος που εκλέγουμε αύριο.
Εγώ ψηφίζω την Έφη Αχτσιόγλου (που έκανε λάθη στην καμπάνια της και περιεχομένου και φορμάτ) για δύο λόγους.
α. Να μην καταντήσει η 24η Σεπτεμβρίου σε 18η Μπρυμαίρ για τον ΣΥΡΙΖΑ. Η πολιτική ένδεια δεν γεμίζει με ταχύρυθμη εκπαίδευση (από ποιους άραγε) και οδηγεί σε πολιτική ανυποληψία, που θα έχει και καταστροφικά εκλογικά αποτελέσματα. Εγώ ψηφοφόρος είμαι, αλλά δυστυχώς θα είναι φθίνουσα η πορεία. Κάτι για το οποίο η εμπειρία και το κληρονομικό χάρισμα μού επιτρέπουν να στοιχηματίσω από τώρα. Εγώ το στοίχημα θα το κερδίσω, αλλά δυστυχώς τότε θα είναι όλα μάταια και ούτε οι ήρωες δεν θα μπορούν να επιστρέψουν.
β. Γιατί θέλω ένα μεγάλο ισχυρό κόμμα με πολιτικό σχέδιο που θα εμπνεύσει την κοινωνία ξανά και θα αναλάβει τη διακυβέρνηση της χώρας από την σκοπιά της κοινωνικής πλειοψηφίας.
Με την Έφη για τη νίκη.»
