Η πρόταση της Νέας Δημοκρατίας για εξεταστική επιτροπή που καλύπτει τα τελευταία 30 χρόνια πολιτικής ζωής είναι μάλλον ο πιο ενοχλητικός εφιάλτης για τον Σωκράτη Φάμελλο και την παρέα του στον ΣΥΡΙΖΑ. Και δεν είναι τυχαίο: η έρευνα δεν περιορίζεται μόνο στην τωρινή κυβέρνηση, αλλά καλύπτει ολόκληρη την περίοδο που κυβερνούσε το κόμμα του. Ξαφνικά, τα μεγάλα λόγια περί διαφάνειας μετατρέπονται σε νευρικές κραυγές και προσπάθειες να ξεφύγουν από το αυτονόητο – την ανάγκη να λογοδοτήσουν και αυτοί για τις δικές τους ευθύνες.
Από τα έδρανα της αντιπολίτευσης, ο κ. Φάμελλος επιχειρεί να φορτώσει όλη την ευθύνη στην κυβέρνηση Μητσοτάκη, κάνοντας λόγο για «κουκουλώματα» και «συγκαλύψεις». Ωστόσο, η ίδια η πρόταση για την εξεταστική αφορά διαχρονικά τη χώρα και δεν κάνει διακρίσεις ανάμεσα σε «γαλάζια» ή «κόκκινα» σκάνδαλα. Αυτό που φοβάται περισσότερο είναι πως, αν η έρευνα ξεκινήσει, δεν θα γλιτώσουν ούτε οι ίδιοι. Η προσπάθεια να στρέψει τα φώτα αλλού μοιάζει με επίδειξη φόβου που δεν κρύβεται πια πίσω από τα παχιά λόγια.
Το χειρότερο για τον ΣΥΡΙΖΑ και τον Φάμελλο είναι ότι η κοινωνία ζητά ξεκάθαρες απαντήσεις και δεν αρκείται στα παραμύθια περί «πολιτικών διώξεων» ή «συνωμοσιών». Η αλήθεια είναι ότι η Ελλάδα χρειάζεται διαφάνεια σε όλη τη διαδρομή της πολιτικής της ζωής, ακόμα και όταν αυτή γίνεται οδυνηρή για κάποιους. Ενόσω κάποιοι παίζουν το ίδιο παιχνίδι της σιωπής, η χώρα παραμένει δέσμια της αβεβαιότητας και της καχυποψίας.
Ο κ. Φάμελλος μπορεί να συνεχίσει να τρέμει και να προσπαθεί να πείσει πως όλα αυτά είναι «πολιτικά παιχνίδια», αλλά η πραγματικότητα είναι ξεκάθαρη: Η εξεταστική που σπάει τη σιωπή είναι αναπόφευκτη και όποιος έχει κάτι να κρύψει, θα αναγκαστεί να το αντιμετωπίσει. Η ώρα της λογοδοσίας πλησιάζει για όλους, ανεξαρτήτως πολιτικών ταυτοτήτων. Και όσο πιο σύντομα το κατανοήσουν, τόσο το καλύτερο για την πολιτική ζωή και την αξιοπιστία της χώρας.
