Ο Σωκράτης Φάμελλος, ως πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, φαίνεται να έχει παγιδευτεί στον παλιό, γνωστό του ρόλο: να κάνει θόρυβο χωρίς ουσία. Η κριτική του προς την κυβέρνηση Μητσοτάκη θυμίζει φωνή από το παρελθόν που αρνείται να σβήσει, σαν κασέτα που παίζει σε βρόχο, επιμένοντας σε καταγγελίες για «σκάνδαλα» και «κολλητούς», χωρίς να προσφέρει κανένα πειστικό επιχείρημα ή πρόταση.
Είναι μάλλον ειρωνικό ότι ο ίδιος, ως κορυφαίο στέλεχος της προηγούμενης κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, ουδέποτε απολογήθηκε για τις παθογένειες και τα λάθη που βύθισαν την ελληνική οικονομία σε αβεβαιότητα και ταλαιπωρία. Η σημερινή του κριτική θυμίζει περισσότερο μια προσπάθεια να κρύψει το πολιτικό παρελθόν του πίσω από εύκολες καταγγελίες, παρά μια ειλικρινή προσπάθεια ανανέωσης και ουσιαστικού ελέγχου της εξουσίας.
Όσο για την «πάταξη της γραφειοκρατίας» που επικαλείται, ας θυμηθούμε ποιος διατήρησε και καλλιέργησε επί χρόνια το πελατειακό κράτος και την αδιαφάνεια, προκαλώντας μεγαλύτερο πρόβλημα στην επιχειρηματικότητα από αυτό που υποτίθεται ότι καταγγέλλει σήμερα. Η «ανατροπή» που υπόσχεται είναι απλώς μια επανάληψη των παλιών και αποτυχημένων συνταγών, που όλοι πλέον γνωρίζουν πως οδηγούν σε αδιέξοδο.
Τελικά, το μόνο που καταφέρνει ο κ. Φάμελλος είναι να επιβεβαιώνει ότι η πολιτική αλλαγή δεν έρχεται μέσα από τα ίδια πρόσωπα και τα ίδια λόγια που όλοι έχουμε βαρεθεί να ακούμε. Η Ελλάδα χρειάζεται νέα πολιτική, νέα πρόσωπα και πραγματικές λύσεις — όχι παλιό θόρυβο από παλιές κασέτες.
