Η εν ψυχρώ δολοφονία του Τσάρλι Κερκ στην πανεπιστημιούπολη της Utah Valley University δεν είναι απλώς ένα τραγικό περιστατικό· είναι η πιο σκοτεινή επιβεβαίωση ότι η αριστερή βία στις Ηνωμένες Πολιτείες έχει πλέον ξεφύγει από κάθε όριο.
Ο Κερκ, μόλις 31 ετών, έγινε γνωστός όχι για επιθετικές πρακτικές, αλλά για την ακριβώς αντίθετη στάση του: την επιμονή του στη διαλεκτική αντιπαράθεση, τη διάθεση να σταθεί μπροστά σε ακροατήρια γεμάτα αντιπάλους και να απαντήσει σε κάθε ερώτηση με επιχειρήματα, ποτέ με απειλές.
Κι όμως, αυτή ακριβώς η στάση ήταν που τον έβαλε στο στόχαστρο. Εδώ και χρόνια δεχόταν απειλές, συχνά ανοιχτές και δημόσιες, από εκείνους που δεν άντεχαν τη φωνή ενός συντηρητικού που υπερασπιζόταν την ελευθερία του λόγου. Ο ίδιος δεν υποχώρησε· αντίθετα, υπογράμμιζε ότι ο διάλογος είναι ο μοναδικός δρόμος για μια υγιή δημοκρατία.
Η αριστερά, όμως, αντί να απαντήσει με επιχειρήματα, επιλέγει τη φίμωση. Από τις εκστρατείες ακύρωσης στα κοινωνικά δίκτυα, μέχρι τις επιθέσεις σε εκδηλώσεις, και τώρα μέχρι την ακραία πράξη ενός δολοφόνου, η ίδια λογική επαναλαμβάνεται: «δεν συζητάμε, εξοντώνουμε».
Το πιο ντροπιαστικό όλων είναι οι πανηγυρισμοί που ξέσπασαν σε μερίδα αριστερών λογαριασμών στα social media. Λες και ο Κερκ δεν ήταν άνθρωπος, αλλά μια αφηρημένη ιδέα. Ξέχασαν ότι ήταν σύζυγος, πατέρας, γιος, αδερφός. Ότι πίσω από κάθε όνομα υπάρχει μια οικογένεια που θρηνεί. Αυτή η απανθρωπιά αποκαλύπτει το αληθινό πρόσωπο της αριστεράς: τη χαιρεκακία μπροστά στον θάνατο του αντιπάλου.
Η μνήμη του Τσάρλι Κερκ θα μείνει ζωντανή ως υπενθύμιση ότι η ελευθερία του λόγου δεν προστατεύεται με σφαίρες και πανηγυρισμούς μίσους, αλλά με θάρρος, αξιοπρέπεια και επιχειρήματα.
