Ο Charles Kirk ήταν ένας δεξιός ακτιβιστής με ακραίες απόψεις. Ήταν κατά των δικαιωμάτων στην άμβλωση, κατά της κοινότητας ΛΟΑΤΚΙ+, κατά των μεταναστών που εποικούν τις ΗΠΑ κλπ. Πολλές φορές διέδιδε θεωρίες συνωμοσίας για τον covid και τα εμβόλια, υποστήριζε σθεναρά τον Τραμπ και ήταν θιασώτης της θεωρίας της «μεγάλης αντικατάστασης» (Great Replacement), μιας θεωρίας που πρεσβεύει ότι οι μετανάστες αλλοιώνουν και εν τέλει αντικαθιστούν τους γηγενείς πληθυσμούς του δυτικού κόσμου.
Ωστόσο, ο Kirk είχε το θάρρος της γνώμης του. Πήγαινε και μιλούσε για όλα αυτά που πίστευε όπου τον καλούσαν -ακόμα και σε εχθρικά ακροατήρια αριστερών και αριστεριστών που ανάθεμα κι αν μπορούσαν νοητικώς να κατανοήσουν τι τους έλεγε. Και το έκανε επιτυχημένα. Χθες, λοιπόν, ο Kirk δολοφονήθηκε την ώρα που μιλούσε σε πλήθος για όλα αυτά που ο ίδιος πρέσβευε.
O Τραμπ χαρακτήρισε τον Kirk «μάρτυρα», αποδίδοντας με τη σειρά του την ευθύνη για τον φόνο του νεαρού στη ρητορική της «ριζοσπαστικής αριστεράς» και διαμηνύοντας πως η κυβέρνησή του «θα βρει όλους όσοι συνέβαλαν σε αυτή τη φρικαλεότητα και σε κάθε άλλη πολιτική βία, συμπεριλαμβανομένων των οργανώσεων που τους χρηματοδοτούν και τους υποστηρίζουν» χθες βράδυ.
Το βασικό αίτιο της δολοφονίας ερείδεται στη διογκούμενη απέχθεια στην αντίθετη άποψη. Το ζούμε καθημερινά. Στην προσωπική μας ζωή, στις επαγγελματικές σχέσεις, στους διαλόγους στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Μεγάλο τμήμα της κοινωνίας, συνήθως άτομα χαμηλού μορφωτικού επιπέδου, μισούν ότι δεν συμφωνεί με την μπουρδολογία τους, την οποία παρουσιάζουν ως θέσφατο. Άτομα μειωμένης αντίληψης και περιορισμένων ικανοτήτων πασχίζουν καθημερινά να επιβάλλουν την ανοησία τους και να την καταστήσουν ως μια νέα κανονικότητα: είναι έτσι επειδή το λέω εγώ.
Με τη δολοφονία του Kirk εισερχόμαστε (αναγκαστικά) σε μια νέα, επικίνδυνη εποχή. Την εποχή που τέτοιου είδους πράξεις βάλλουν ευθέως κατά της ελεύθερης έκφρασης. Και το ακόμα πιο επικίνδυνο; Δεν χρειάζεται καν να δολοφονήσεις κάποιον. Αρκεί και μόνο η τοξικότητα των μέσων κοινωνικής δικτύωσης για «να βγάλεις τον σκασμό και να κοιτάξεις τη δουλίτσα σου»...
