Οι Αμερικανοί φαίνεται ότι ακούνε τον Τραμπ και πριν υπάρξει δεύτερη φορά, οφείλει να τον ακούσει και η Ευρώπη. Και πρέπει να δράσει για το μέλλον της Δημοκρατίας στη «Γηραιά Ηπειρο». Στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο αδράνησε και από τότε οι ΗΠΑ αποτελούν τον βασικό προμηθευτή στρατιωτικού εξοπλισμού, αλλά και τη ραχοκοκαλιά του ΝΑΤΟ που περιορίζει την ευρωπαϊκή βιομηχανία όπλων.
Στις προθέσεις του Τραμπ είναι η αλλαγή στη κατανομή ρόλων, κάτι άλλωστε που είχε διαφανεί από το 2011, επί προεδρίας Ομπάμα. Αφ’ ης στιγμής ο Τραμπ θεωρεί τη ρωσική απειλή περιφερειακό ζήτημα, η Ευρώπη θα πρέπει να συνειδητοποιήσει ότι η ασφάλεια των χωρών που την αποτελούν είναι αποκλειστική της ευθύνη και ως εκ τούτου, βασική προϋπόθεση είναι η ανάπτυξη μιας ισχυρής αμυντικής βιομηχανίας. Εφόσον ο Τραμπ αποσύρει τις ΗΠΑ, στρατιωτικά και ιδεολογικά, από το δόγμα του «οπλοστασίου της Δημοκρατίας», η Ευρώπη χρειάζεται να είναι έτοιμη να καλύψει το κενό.
Πρόσφατα, ο Νίκος Δένδιας έθεσε το πλαίσιο, αλλά η Ελλάδα δεν δίνει το τόνο. Ερμηνεύοντας όμως πολιτικά την πρωτοβουλία του για την ανάπτυξη της ελληνικής βιομηχανίας όπλων, έδειξε το δρόμο που πρέπει να ακολουθήσει η Ευρώπη.
